Merels behoren tot de geliefde en gemakkelijk te herkennen middelgrote vogels van de lijstersfamilie. Het zijn ook uitzonderlijk actieve zangers, die onze avonden sinds maart aangenamer maken met hun trillers. Wat zijn de andere interessante feiten met betrekking tot deze vogels?
Volwassen mannelijke merels hebben een zwart verenkleed, waarvan de karakteristieke gele snavel en gele ring rond de ogen duidelijk te onderscheiden zijn. Het verenkleed van vrouwtjes is zwart en bruin, met een gevlekte borst. De kleur van de snavel is bruin.
Jonge zeisen hebben ook een bruine tint in hun eerste vacht. Pas na de eerste rui beginnen hun bedekkende veren een volwassen kleur aan te nemen, behalve remiges en staartveren, waardoor hun leeftijd kan worden bepaald. Pas midden in de zomer, in het tweede levensjaar, veranderen ze hun veren volledig in volwassen veren.
Van maart tot augustus nestelen merels bij hen, in lage doornstruiken, hagen, op gebouwen of zelfs in balkonbakken. Hun interieurs zijn de zogenaamde pats, dat wil zeggen bekleed lagen aarde en compost met grassprieten.
In één broed worden 3-5 groenblauwe en roestbruin-gevlekte merel-eieren geplaatst. Gedurende het jaar kunnen merels maar liefst 5 broedsels grootbrengen. De jongen worden aanvankelijk door beide ouders gevoerd, maar na 14 dagen beginnen ze het nest te verlaten.
Merels komen van nature voor in bossen en beboste gebieden, maar ze leven ook in steden, waar hun populaties zich permanent vestigen.
Zwervende merels uit de bospopulaties kunnen ingewikkelder melodieën zingen dan hun gevestigde neven in de stad. Hoogstwaarschijnlijk leren passagiersmerels tijdens hun reizen veel meer melodieën dan mannetjes in Zuid-Europa, en stadsmerels kunnen alleen leren van een beperkt aantal mannetjes uit aangrenzende gebieden.
In Polen worden merels streng beschermd, terwijl het in veel Zuid-Europese landen jachtvogels zijn.
Europese merels trekken in de herfst en brengen de winter door in de warmere klimaten van de landen rond de Middellandse Zee.