Castelvecchio in Verona: een kunstmuseum in een gotisch kasteel

Castelvecchio is een gotisch kasteel in de Italiaanse stad Verona. De monumentale muren herbergen de belangrijkste musea van de stad.

Het gebouw is door de eeuwen heen verschillende keren herbouwd, maar dankzij de revitalisering die in Van de twintigste eeuw kreeg zijn middeleeuwse karakter terug.

De geschiedenis van het kasteel

Een getuigenis van de macht van de familie della Scala

IN 1351 werd de heerser van Verona Cangrande II della Scala. Hij erfde echter niet de talenten van zijn voorgangers en werd ook gekenmerkt door hebzucht, despotisme en kortzichtigheid, omdat hij meer geïnteresseerd was in het vullen van zijn zak dan in de ontwikkeling van de staat. Hij kreeg zelfs een bijnaam boze hond.

Op de dag dat hij aantrad, was zijn grootste zorg andere Italiaanse mogendheden, de Republiek Venetië en Milaan, die erop uit waren de Scaligeri Veronese-tendensen te stoppen. Kort daarna realiseerde Cangrande II zich dat er net onder zijn neus niet minder gevaar op de loer lag. De mensen van Verona, verstikt en geregeerd door een harde hand, konden elk moment in opstand komen en hun hoofd eraf halen.

Bereid om zichzelf te beschermen tegen beide gevaren, stond hij in de loop van de jaren op 1354-56 monumentale vesting. Inbegrepen in Dertiende eeuw van de stadsmuren was het bakstenen kasteel van buiten en van binnen even zwaar versterkt. Het werd beschermd door hoge torens en talrijke uitgangen. Tegelijkertijd werd een brug gebouwd die exclusief ter beschikking stond van de heersers, waardoor ze snel uit de stad konden ontsnappen. Uiteindelijk stierf Cangrande II door toedoen van zijn eigen broer, St. 1359. Het kasteel werd meerdere malen uitgebreid door zijn opvolgers. De laatste fase van het werk werd afgesloten in 1376.

In de eerste decennia van zijn bestaan heette het kasteel Castello di San Martino in Aquaro. Het zinspeelde op de herinnerende persoon VIII eeuw de gelijknamige kerk, die zich binnen de kasteelmuren bevond en waarschijnlijk werd omgevormd tot een privékapel van de heersers.

Verder gebeuren

Het bolwerk van de familie della Scalla verloor uiteindelijk aan belang XIV eeuwtoen hij de macht over Verona overnam Gian Galeazzo Visconti uit Milaan. De functie van de belangrijkste vesting werd overgenomen door een nieuwe NS. Petrus (Castel San Pietro)die op een heuvel stond met uitzicht op de stad. Om het onderscheid tussen de twee gebouwen gemakkelijker te maken, werden de eerdere genoemd Oud kasteel (Italiaans: Castelvecchio).

In de volgende eeuwen vervulde het complex verschillende functies, voornamelijk militaire. Er waren pakhuizen, een arsenaal, een kruitmagazijn, een militaire school en zelfs een gevangenis. Tijdens de Venetiaanse tijd werd het kasteel verschillende keren herbouwd.

Toch Castelvecchio tot in het begin XIX eeuw het heeft zijn middeleeuwse karakter behouden. Alles veranderde tijdens de Napoleontische oorlogen. Ten eerste leed het gebouw tijdens botsingen met de Fransen, die, nadat ze de stad hadden ingenomen, het complex omvormden tot typische kazernes, waarbij de torens, de historische kerk van San Martino in Aquaro en andere gotische verdedigingselementen werden gesloopt.

Keer terug naar de wortels

Het eerste project om Castelvecchio in zijn oorspronkelijke gotische uiterlijk te herstellen, werd in de jaren uitgevoerd 1923-1926. Onder begeleiding van een professor Antonio Aveny de meeste elementen die in voorgaande eeuwen waren toegevoegd, werden verwijderd en daarna werden de muren en torens herbouwd, incl Torre dell'Orologio (klokkentoren)die echter een beetje werd verplaatst ten opzichte van de middeleeuwse locatie.

Opnieuw leed het complex onder het bombardement in 1945. Hij kreeg de opdracht om het kasteel te verbouwen en tegelijkertijd om te toveren tot museum Carlo Scarpadat in jaren 1963-1965 hij herstelde het gotische karakter door de kamers en tentoonstellingszalen aan nieuwe uitdagingen aan te passen. Een van de meest interessante oplossingen is de tentoonstellingsruimte die bedoeld is voor het ruiterstandbeeld van Cangrande della Scalli uit de graven van de Scaligeri-familie.

Castelvecchio-brug

De brug naast het kasteel werd gebouwd in 1355, gelijktijdig met het bolwerk zelf. Het gebouw rust op drie pilaren van rood en wit marmer. Het bovenste deel is gemaakt van baksteen en is zwaar versterkt, de doorgangen worden beschermd door torens en kantelen. Elk van de drie overspanningen van de kruising heeft een andere breedte - bijna de langste 49 m, midden 29 men de kleinste 24 m.

Op het eerste gezicht is het niet gemakkelijk op te merken dat de oorspronkelijke gotische structuur is opgeblazen 25 april 1945 door de terugtrekkende Duitsers, en de brug die vandaag zichtbaar is, is het resultaat van de wederopbouw in de 1949-1951. De architecten stelden zich tot doel om het in zijn vooroorlogse vorm te herstellen en waren zeer succesvol.

De Castelvecchio-brug is ook een populaire toeristische attractie. We kunnen het schietpad voor de kantelen beklimmen. De galerijen zijn echter op geen enkele manier beveiligd met barrières, dus wees voorzichtig.

Bezoek aan het Castelvecchio-museum

Tegenwoordig herbergt het kasteel het belangrijkste museum in Verona - Museo di Castelvecchio, waarin tal van kunstwerken van de grootste Veronese (en niet alleen) meesters zijn verzameld. De collecties zijn chronologisch gegroepeerd - in het geval van de schilderkunst van gotiek tot barok, en in de beelden- en ornamentengalerij van de vroege middeleeuwen tot de renaissance.

De kasteelkamers zijn omgetoverd tot museumzalen en er zijn weinig sporen van hun vroegere bewoners in hen, behalve enkele middeleeuwse fresco's die aan het licht zijn gebracht.

Het is de moeite waard om ongeveer 2 uur te plannen voor een rustig bezoek aan het kasteel. Naast een bezoek aan de tentoonstellingshallen, zullen we ook de muren kunnen beklimmen en de herbouwde toren kunnen bekijken.

Hieronder presenteren we geselecteerde tentoonstellingen en attracties van het museum.

• beeldengalerij op de begane grond, die sculpturen, sarcofagen, inscripties en andere artefacten uit Verona en het omliggende gebied verzamelde. De exposities komen uit verschillende periodes - van de vroege middeleeuwen tot werken uit de Renaissance. De volgende verdienen speciale aandacht: 15e-eeuws bas-reliëf beeltenis van St. Martinus met een bedelaar, Romaanse sarcofagen, een marmeren reliekschrijn uit 5e eeuw of een zilveren herinneringsbord de tijden van de Lombarden.

• galerij met gotische en renaissanceschilderijen met de werken van zulke grote meesters als die geboren in Verona Paolo Veronese, Giovanni Francesco Caroto en Francesco Morone, oorspronkelijk uit Venetië Jacopo Bellini en Tintoretto, Pisanello of alleen Piotr Rubens (portret van een vrouw). Onder de werken domineert sacrale kunst, hoewel we ook portretten, landschappen en mythologische motieven zullen zien.

• tentoonstelling van schilderijen uit de 17e en 18e eeuw met werken van kunstenaars als Giambattista Tiepolo en Francesco Guardi.

• fragmenten van originele fresco's in de kamers van de heersers, die bewijzen dat het kasteel diende als residentie in de tijd van della Scala. In een van de kamers zijn de schilderijen bijna volledig bewaard gebleven.

• muurfresco's van XIII en XIV eeuw. Sommige werken tonen inspiratie Giottemdie enige tijd in Verona werkte om de muren van het Cangrande-paleis en de kerk van San Fermo te versieren, wat een aanzienlijke invloed had op de stijl van lokale kunstenaars.

• souvenirs van de familie della Scala - dit zijn twee gotische paardenstandbeelden uit de graven Cangrande en Mastino II in het stadscentrum. Het museum toont ook een zwaard van de eerste van hen, dat werd gevonden in 1921 na het openen van zijn graf.

• een verzameling bronzen klokken uit 14e tot het einde van de 16e eeuwdie werden gered van beschadigde of verlaten gebouwen (voornamelijk kerken). De grootste van de klokken is afkomstig van de toren die op het Piazza delle Erbe staat Torre del Gardello. Het was gegoten 25 juli 1370.

• een kleine maar interessante verzameling wapens en bepantsering.