NS. James's Park in Londen

NS. James, dat is Londen NS. James's Park het is gelegen in de City of Westminster, ten oosten van Buckingham Palace en ten westen van Whitehall en Downing Street. De grenzen worden gemarkeerd door The Mall in het noorden, Hourse Guards in het oosten en Birdcage Walk in het zuiden.

Zoals je waarschijnlijk al geraden had, is het een van de meest populaire plaatsen die zowel door Londenaren als toeristen wordt bezocht. Gunstige ligging en de nabijheid van Buckingham Palace maken St. Jakub is een ideale plek voor drukke reizen en romantische dates.

Informatie en curiosa

Is het het oudste park, onderdeel van de koninklijke parken in Londen. De totale oppervlakte is 23 hectare. De naam komt van het paleis van St. James (St. James's Palace), dat op zijn beurt zijn naam dankt aan het voormalige ziekenhuis voor melaatsen dat vernoemd is naar Jacobus de Mindere. Het paleis werd gebouwd op de plaats waar het ziekenhuis was gevestigd. Momenteel hebben zowel het paleisgebouw als de tuin de naam St. Jacobus.

Een van de hoogtepunten van het park is klein meer - NS. James's Park Lake. Er zijn 2 eilanden - Eendeneiland (zo genoemd vanwege de verschillende soorten watervogels die in het park voorkomen) en West eiland. Als u de brug oversteekt, die boven het meer ligt, ziet u de oostkant van Buckingham Palace, omgeven door bomen en fonteinen, en de westgevel van het ministerie van Buitenlandse Zaken.

Bij het noemen van de vogels in het park moet worden opgemerkt dat we tijdens het bezoek huizen in het groen zullen zien die dienst doen als vogelwachters.

Je merkt veel als je loopt eekhoornsdie totaal niet bang zijn om het park te bezoeken. Ze zijn dapper en vertrouwen genoeg om heel dicht bij mensen te komen. Als we de juiste lekkernijen (nootjes) bij ons hebben, zouden we dit kleine knaagdier ook moeten kunnen voeren.

De bloemen trekken ook de aandacht van kinderwagens - kleurrijk, waanzinnig geurig, gerangschikt in harmonieuze composities, ze zien er echt fenomenaal uit. Het alomtegenwoordige groen kalmeert je gezichtsvermogen, helpt je een pauze te nemen van de dagelijkse beslommeringen en even te stoppen in de alomtegenwoordige Londense drukte.

Geschiedenis van st. James Park

De geschiedenis van het park begon in de 16e eeuw. In 1532 kocht koning Hendrik VIII het enigszins verwaarloosde, moerassige gebied van de Eton-schoolautoriteiten. Het lag ten westen van York Palace, dat de heerser eerder van kardinaal Wolsey had gekocht. York Palace werd al snel de residentie van de koning en werd omgedoopt tot Whitehall.

James I, die in 1603 de troon besteeg, gaf opdracht om het moerassige gebied droog te leggen en te ontwikkelen. Op zijn bevel werd in dit gebied een park aangelegd. Niet alleen exotische vogelsoorten werden hier naar toe gebracht, maar ook kamelen, krokodillen en zelfs olifanten.

Toen de volgende heerser de troon besteeg - Charles II, onderging het park nog een metamorfose. De koning, geïnspireerd door Franse tuinen, besloot dergelijke accenten in zijn Londense tuin aan te brengen. De maker van de nieuwe tuin was waarschijnlijk de Franse tuinman André Mollet. Volgens het nieuwe project werd de tuin verrijkt met een 775 meter lange en 38 meter brede gracht. De heerser besloot ook dat het park zou worden opengesteld voor de inwoners van Londen. Helaas werd het al snel een "werkplek" voor lokale overvallers en misdadigers.

Interessant is dat aan het begin van de 17e en 18e eeuw het park werd begraasd koeien. Er is zelfs een speciale eenheid gemaakt - Lactariërwaar je verse melk kon kopen.

In de daaropvolgende jaren onderging het park een aantal veranderingen. Een deel van het gegraven kanaal werd drooggelegd om er een meer van te maken. De steegjes werden herbouwd om meer kronkelend te zijn.

De vrouw in een rode jurk

Er is ook een ongewone geschiedenis verbonden aan het park. Blijkbaar loopt hij er af en toe omheen een vrouwenfiguur gekleed in een rode jurk … zonder hoofd. Als we de legende moeten geloven, werd de vrouw het slachtoffer van haar man, die haar vermoordde en haar afgehakte hoofd in het park begroef. Het verhaal zou rond 1800 plaatsvinden.

Sindsdien loopt de vrouw door de straten van het park en onthult ze zichzelf aan de lokale bevolking en toeristen. Er zou niets vreemds aan deze legende zijn (legendes zijn tenslotte vaak "slechts" legendes), ware het niet dat toen een automobilist die naast het park reed in 1972 een ongeluk veroorzaakte, hij van alle aanklachten werd vrijgesproken toen hij aankondigde in de rechtbank dat… hij probeerde te voorkomen dat een spook in het rood aan de overkant van de weg passeerde.