Glomeris marginata, oftewel de gewone skulica, is een soort van de tweehandige mot van de gekrulde familie. Hij is te vinden in het bos onder een blad of steen, op een stuk hout of in donkere en vochtige huishoudens. Het is gemakkelijk om het te verwarren met een zaadje omdat het een interessant verdedigingssysteem heeft.
Het balletje dat op de vinger wordt geheven mag dan lange tijd onbeweeglijk blijven, maar als we geduld hebben, zal blijken dat het zaadje leeft, maar het is net opgerold tot een gewone klont, omdat het zich bedreigd voelde. De acrobatische vaardigheden van Skulic zijn verbazingwekkend gezien hun bouw, aantal benen en harde bepantsering.
Mannetjes en vrouwtjes van de Wulp zijn gemakkelijk van elkaar te onderscheiden. Terwijl het vrouwtje zeventien paar poten heeft, heeft het mannetje er negentien. Vrouwtjes zijn ook enkele millimeters langer dan het mannetje en kunnen tot twintig millimeter lang worden.
De kleur van skulice varieert van diep zwart, via bruin en rood, tot geel.
De nok van de gewone skulich is bedekt met twaalf tergieten, dat wil zeggen harde, chitineuze segmenten. Bij zwarte en bruine skulliach zie je een lichte rand rond de tegels.
Skulices leven tot elf jaar en voeden zich voornamelijk met bladeren in vergevorderde ontbinding, schimmels en mos.
Om roofdieren zoals egels, spinnen en padden af te weren, scheiden skulice een schadelijke chemische stof af die de gewenste resultaten oplevert.
Skulices spelen een verantwoordelijke rol bij het goed functioneren van de omgeving. Dankzij hen functioneren voedingsstoffen, verkregen uit rottende schimmels en bladeren, in de bloedsomloop.
Sculice is bijna blind. Ze kunnen totaal geen beeld ontvangen en hun ogen worden alleen gebruikt om de lichtbron te registreren.
Hun uiterlijk in huis is niet gevaarlijk voor mensen, maar zou moeten wijzen op een onjuiste luchtstroom in huis en overmatig vocht.
Skulice wordt gewaardeerd door liefhebbers en kwekers van insecten, die hen voorzien van terraria met aarde en rottend hout, evenals toegang tot schuilplaatsen in de vorm van schors of stenen. Het terrarium kan zelfs worden opgebouwd uit een lunchbox.