Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
Oesters zijn een mosselsoort en komen het meest voor in de zoute zeeën in de buurt van kustrotsen. Voor veel mensen vormen ze een voortreffelijke afwisseling op het menu en worden ze alleen culinair behandeld. Dit is echter niet verwonderlijk, aangezien ze tot de gezondste zeevruchten behoren, en veel factoren hebben ze ook tot de duurste in hun categorie gemaakt. De kennis van veel mensen wordt uiteindelijk uit de zee gehaald om vervolgens op ons bord te belanden. Hun levensstijl is echter een beetje interessanter dan het lijkt, hoewel ze hun hele leven niet van adres kunnen veranderen. Het zijn ook weekdieren met frequent hermafroditisme, wat betekent dat oesters twee geslachten kunnen hebben.
1. Oesters worden gekenmerkt door een zeer onregelmatige schelpvorm, waarvan één zijde permanent aan de grond hecht, zoals een stuk steen of rots. Daarom is het geen soort die op enigerlei wijze beweegt. Eenmaal gehecht aan het gekozen substraat, blijft het daar voor altijd.
2. Oesters kunnen tot 20 jaar oud worden. Ze zijn buitengewoon vruchtbaar en in de loop van hun hele leven worden er maar liefst 100 miljoen eieren per persoon gelegd, die eerst in de zee drijven om zich vervolgens te vestigen en zich permanent aan de grond te hechten. Meestal broeden ze in de zomer.
3. Voor veel mensen zijn ze een teken van luxe, ook vanwege de toevallige productie van parels. De parels in de schelpen van oesters en andere mosselen zijn eigenlijk een verdedigingsmechanisme. Wanneer enige vorm van verontreiniging de schaal binnendringt en het oppervlak van de mantel irriteert, wordt het epitheel van het weekdier gespaard, waardoor een specifieke kalkachtige substantie vrijkomt die het vreemde lichaam omringt. Het is dit vreemde lichaam dat na verloop van tijd een parel wordt. De geschiedenis kent mensen die op hun bord vol oesters parels vonden die veel geld waard waren.
4. Gecontroleerde parelculturen zijn op veel plaatsen in de wereld te vinden. De vorming van parels is bijna identiek aan die in de natuurlijke omgeving, hoewel het "materiaal" voor de parel kunstmatig is ingebed. Speciale manden met weekdieren blijven tot enkele jaren onder water en parels die op deze manier worden gemaakt, behoren nog steeds tot de duurste ter wereld.
5. In Europa kun je in Frankrijk de lekkerste oesters proeven. Het land zit vol met liefhebbers van deze zeevruchten. Bijna overal in het land vind je oesterkwekerijen. Dit is een van de musthave gerechten tijdens de kerst en wordt hier zowel rauw als gegrild geserveerd.
6. In culinaire kringen worden oesters alleen ingedeeld op basis van de grootte van het weekdier. We hebben te maken met een schaal van 1 tot 5. Hoewel veel mensen zeker zullen merken dat de grootste onverminderd populair zijn, wordt in de praktijk 3, d.w.z. de gemiddelde grootte, als het meest geschikt voor consumptie beschouwd. De grootte van de schelp maakt het veel handiger om oesters rauw te eten dan met schelpen die te klein of te groot zijn.
7. Oesters hebben geen enkele karakteristieke smaak. De gemeenschappelijke noemer is altijd alleen consistentie. De smaak is daarentegen sterk afhankelijk van de oorsprong van de oesters en of ze zich in het wild of in de landbouw hebben ontwikkeld. Veel telers proberen hun eigen unieke en onnavolgbare aroma te krijgen. Zo kun je oesters tegenkomen met een fantastisch nootachtig aroma en een min of meer zacht vruchtvlees.
8. Er is een overtuiging dat oesters het beste smaken als ze op natuurlijke wijze worden gegeten, dat wil zeggen rauw. Voordat u de oester eet, moet u de schaal behandelen, wat u het beste kunt doen met een mes met een kort lemmet, en vervolgens het vlees dat aan de binnenkant van de schaal vastzit, scheiden. Rauwe oesters gaan goed samen met citroensap of een beetje azijn. De Fransen kunnen zich niet voorstellen dat een dergelijk feest niet zonder witte wijn zou komen te zitten. Dit is echter niet de enige manier om oesters te eten. Mensen die weigeren oesters rauw te eten, kunnen er gegrild, gebakken, gekookt en zelfs gemarineerd van genieten.
9. Oesters kregen al in de middeleeuwen grote bekendheid. In die tijd werden hun culinaire mogelijkheden gewaardeerd, hoewel ze in ons land pas in de 17e eeuw verschenen, toen veel Franse gerechten de smaakpapillen van Polen begonnen te veroveren. Tegenwoordig is het een van de duurste zeevruchten en staat het synoniem voor luxe. De exorbitante prijs werd ook beïnvloed door de beperkingen op de visserij, die niet kunnen plaatsvinden tijdens het zomerseizoen vanwege het feit dat het een intense periode van oesterteelt is.
10. In de oudheid werden oesters gezien als een effectief middel tegen potentie. Feit is dat oesters een enorme bron van zink en een aantal vitamines zijn die de testosteronniveaus effectief verhogen. Deze onopvallende weekdieren zijn ook een bron van eiwitten, fosfor, ijzer, koper, niacine en riboflavine.