1. Legrys of lijgers zijn het resultaat van opzettelijk menselijk handelen. Het dier is een hybride van een mannelijke leeuw en een vrouwelijke tijger. De naam is een combinatie van de woorden "leeuw" en "tijger".
2. Hun karakter is een mengeling van leeuwen- en tijgerkenmerken. Ze houden ervan om als tijgers in het water te zijn en zijn sociaal als leeuwen.
3. De lijgers worden behoorlijk groot. De recordhouder is Hercules, opgenomen in het Guinness Book of Records. Hij weegt ongeveer 450 kilogram en meet 3,2 meter. Hij woont in een reservaat in South Carolina. De op een na grootste is de Siberische tijger.
4. De mannelijke nakomelingen van de tijgerin en de leeuw zijn onvruchtbaar. Vrouwtjes kunnen jongen hebben.
5. Lygers worden in dierentuinen als curiositeit behandeld. De meeste natuuronderzoekers en wetenschappers zijn echter van mening dat alleen bedreigde diersoorten in een dierentuin mogen worden gehouden. Naar hun mening nemen lijgers de plaats in van meer behoeftige dieren en zijn ze in tegenspraak met het idee van menselijke bescherming van wilde soorten. Op sommige plaatsen is het kruisen van soorten verboden op straffe van een boete.
6. De grootste gebeurtenis was de geboorte van de witte lijgers. Hun ouders zijn blank. Er zijn ongeveer 1200 witte tijgers en slechts 300 leeuwen in de wereld. De pups kregen namen: Apollo, Sampson, Odlin en Yeti.
7. Het grootste aantal lijgers zien we in Taiwan, in particuliere dierentuinen en in natuurreservaten.
8. Lygers eten vlees. De jongen drinken meerdere liters melk per dag.
9. Onder katachtigen zijn er veel kruisingen ontstaan, die verbazingwekkende hybriden produceren. Deze omvatten de smeltkroes, leopon, pumpard. Mensen combineren ook andere soorten, zoals zebra's en ezels. Dit is hoe een dier genaamd Zebryna is gemaakt. In Polen waren er ook pogingen om dieren te kruisen. De bizon werd de afstammeling van de bizon en het gedomesticeerde vee. Momenteel leven er maar een paar dieren in ons land.
10. Lygers leven ongeveer 15-20 jaar. Niet in het wild gevonden, hoewel de eerste vermeldingen van deze katten al in de 19e eeuw in Azië verschenen. Mensen zijn al lang gefascineerd door het vermengen van soorten en hebben geprobeerd dieren binnen één familie te paren. De fascinatie voor het onderwerp blijkt uit oude mythen die de figuren van pegasus, fauna of zeemeerminnen beschrijven, vrouwen met een vissenstaart.