Op 30 september publiceerde de Europese Unie haar rapport over de augustusoorlog in de Kaukasus. Het doel was om erachter te komen wat er is gebeurd omdat, zoals gezegd, "er geen vrede kan zijn in de zuidelijke Kaukasus totdat een gemeenschappelijk begrip van de feiten is bereikt." Hier zijn interessante feiten en belangrijke informatie over Zuid-Ossetië.
1. De Osseten zijn een etnische groep die leeft in Zuid-Ossetië aan de zuidkant van de Kaukasus in centraal Georgië en Noord-Ossetië in het zuiden van Rusland.
2. Zuid-Ossetië is een bergachtige provincie in het noorden van Georgië die de noordgrens deelt met de Russische republiek Noord-Ossetië. De provinciehoofdstad is Tschinvali.
3. Osseten hebben twee autonome regio's: de autonome regio Zuid-Ossetië in Georgië en de Republiek Noord-Ossetië in Rusland. De regio's worden van elkaar gescheiden door het Kaukasusgebergte. Net als de bevolking van Abchazië willen Osseten en niet-Georgiërs zich afzonderen van Georgië.
4. Zuid-Ossetië werd in augustus 2008 door de Russische president Dmitri Medvedev tot onafhankelijke staat uitgeroepen nadat Russische troepen een Georgische aanval op een klein stukje land hadden afgeslagen.
5. De meeste van de ongeveer 70.000 mensen zijn etnisch verschillend van Georgiërs en spreken hun eigen taal, verwant aan de Perzische taal. Ze zeggen dat ze onder Sovjetregering met geweld door Georgië zijn geabsorbeerd en nu hun recht op zelfbeschikking willen uitoefenen.
6. Het conflict spitste zich toe op Zuid-Ossetië en Abchazië, twee 'separatistische provincies' in Georgië. Ze maken officieel deel uit van Georgië, maar de meeste landen erkennen geen afzonderlijke regeringen.
7. Abchazië en Zuid-Ossetië worden gesteund door Rusland.
8. Tijdens het vijfdaagse conflict kwamen 170 soldaten, 14 politieagenten en 228 burgers uit Georgië om het leven en raakten 1.747 gewond. Volgens het officiële informatieve rapport van de EU over het conflict werden 67 Russische soldaten gedood en 283 gewond, en 365 Zuid-Ossetische soldaten en burgers gedood.
9. Er zijn ongeveer een half miljoen Osseten. De meesten van hen wonen en vormen de meerderheid in Noord-Ossetië. Ze vormen ook de meerderheid in Zuid-Ossetië.
10. Eduard Kokoity is de leider van de separatisten. In november 2006 kozen dorpen in Zuid-Ossetië, die nog steeds onder Georgische controle staan, een rivaal, de voormalige separatist Dmitry Sanakoyev. Tbilisi steunt hem, maar zijn macht strekt zich slechts uit tot een klein deel van de regio.
11. Osseten verschillen van andere inwoners van de Kaukasus doordat ze geen inheemse groep zijn en geen afstammelingen zijn van de Turkse stammen die door de regio trokken. Er is weinig directe informatie over de oorsprong van de Osseten. De meeste aannames zijn gebaseerd op taalkundig onderzoek, archeologisch bewijs en folkloristisch onderzoek.
12. De Ossetische taal is geclassificeerd als een lid van de Noordoost-Iraanse tak en wordt sterk beïnvloed door de talen van de volkeren die rond Ossetië wonen en verwijderd van de Pashto-taal die in Afghanistan wordt gesproken en de Yaghnobi-taal die wordt gesproken door de Pamirs in Centraal-Azië .
13. De ineenstorting van de Sovjet-Unie leidde tot een afscheidingsbeweging in Zuid-Ossetië die altijd meer met Rusland dan met Georgië is verbonden.
14. Naar schatting 70.000 mensen zijn overwegend etnische Osseten. In verschillende dorpen in de regio wonen naar schatting 14.000 Georgiërs. Osseten en Georgiërs zijn orthodoxe christenen, net als de meeste Russen. Velen van hen hebben de Russische nationaliteit.
15. Ongeveer tweederde van de jaarlijkse begrotingsinkomsten van ongeveer 30 miljoen dollar komt rechtstreeks uit Moskou. Bijna de hele bevolking heeft Russische paspoorten. Ze gebruiken de Russische roebel als munteenheid.
16. Men denkt dat de Osseten afstammen van de Alanen, een groep ruiters die naar de Kaukasus kwamen en zich onder de Scythen en Sarmaten vermengden. Sarmatische ruiters uit de noordelijke Zwarte Zee kwamen rond 400 CE naar de Kaukasus.
17. De Russische staatsgasreus Gazprom bouwt nieuwe gaspijpleidingen en infrastructuur ter waarde van ongeveer 421 miljoen euro om de regio vanuit Rusland te bevoorraden.
Geschiedenis
1. Zuid-Ossetië genoot autonomie binnen Sovjet-Georgië en verklaarde in 1989 voor het eerst de onafhankelijkheid. Het heeft zijn eigen zaken voortgezet zonder internationale erkenning sinds het zich heeft losgemaakt van de in Tbilisi gevestigde Georgische regering in het bloedige conflict van 1991-1992, waarbij meer dan 1.000 mensen omkwamen en tienduizenden ontheemden.
2. De autoriteiten hielden in 1992 een referendum waarin de onafhankelijkheid van de provincie werd uitgeroepen, maar dit werd niet opgemerkt door de internationale gemeenschap, waardoor de regio in een staat van onzekerheid verkeerde. In een tweede referendum in november 2006 stemde de bevolking van Zuid-Ossetië met een overweldigende meerderheid voor onafhankelijkheid.
3. Rusland heeft vredeshandhavers in Zuid-Ossetië, maar Tbilisi beschuldigt hen ervan de kant van de separatisten te kiezen.
4. Sinds hij in 2004 aan de macht kwam, heeft de Georgische president Mikhail Saakasjvili beloofd de Georgische controle over Zuid-Ossetië en een andere separatistische regio, Abchazië, te herstellen.
5. Rusland erkent formeel Zuid-Ossetië en Abchazië als onderdeel van Georgië, maar kiest partij voor de separatistische leiders in geschillen met de Georgische regering en heeft veel van zijn inwoners het Russische staatsburgerschap verleend.
6. 2009 - VN-waarnemers verlaten Georgië na bijna 16 jaar. De missie werd niet verlengd vanwege het Russische veto. In het rapport van de onderzoeksmissie van de EU staat dat historische spanningen en overdreven reacties van zowel Rusland als Georgië hebben bijgedragen aan het vijfdaagse conflict. De aanval van Georgië op de Zuid-Ossetische hoofdstad Tskhinvali in de nacht van 7 augustus wordt gezien als het begin van een gewapend conflict, maar het rapport merkt op dat de aanval het hoogtepunt was van vele jaren van oplopende spanningen, provocaties en incidenten.
7.27 januari 2016 - Het Internationaal Strafhof in Den Haag geeft toestemming voor een onderzoek naar mogelijke oorlogsmisdaden gepleegd door Russische, Georgische en Zuid-Ossetische troepen tijdens het conflict.