De Koninklijke Botanische Tuinen van Kew, in het kort Kew Gardens, is een van de vier Londense complexen die op de UNESCO Werelderfgoedlijst.
De naam van de botanische tuin weerspiegelt niet volledig de essentie van deze plek. Naast de grootste en meest diverse collectie planten en bomen ter wereld vind je er ook een kunstgalerie, een historisch koninklijk paleis of een oosterse pagode. Er zijn verschillende klasse I en II monumentale gebouwen (Grade I en Grade II) in het complex.
De Royal Botanic Gardens in Kew liggen net ten oosten van het centrum van Londen. Met het openbaar vervoer zijn we er echter in ongeveer 40 minuten.
Geschiedenis
Geschiedenis van de tuinen Kew Gardens is gerelateerd aan de geschiedenis van de Britse monarchie. In het naburige Kew-gebied van Richmond is het bijna afgelopen XIII eeuw de koning was bij zijn hofhouding Edward I met lange benenkennen we tegenwoordig vooral van de bloedige gevechten met de Schotten.
In het begin XVI eeuw een nieuw paleis werd gebouwd in de omgeving van Richmond, waarin: Koning Hendrik VII hij bracht de zomermaanden door met zijn hofhouding. De officiële zetel van het koninklijk hof drukte zijn stempel op de rustige omgeving van Kew, waar veel edelen waren ingetrokken die toegang zochten tot het oor van de heerser en zijn adviseurs.
Na enige tijd kocht de koninklijke familie het Kew Palace van een van de aristocraten, die samen met andere residenties een nieuw paleiscomplex creëerden.
IN 1759, met initiatief Hertogin Augusta, de moeder van de toekomstige koning George III, werd een kleine tuin aangelegd rond Kew Palace, waarvan de directeur een Schotse botanicus was William Aiton. De in Zweden geboren architect was verantwoordelijk voor de inrichting van het nieuwe park William Chambersdie tegelijkertijd leraar jonge architectuur werd George III. In de tweede helft 18de eeuw veel gebouwen ontworpen door Chambers werden in het parkcomplex gebouwd en gekopieerd in parken in heel Europa.
Augusta wijdde het grootste deel van haar volwassen leven aan haar project. Het doel was om een oase te creëren voor exotische planten en dieren. Chambers zou, na het voltooien van het werk aan de tuin, zeggen dat: "Vroeger was hier een woestijn en vandaag is Eden".
Het is moeilijk te zeggen hoeveel invloed op de uitbreiding van de tuinen het feit was dat koning George III, dankzij zijn leermeester, verliefd werd op architectuur. Tijdens zijn studie maakte de toekomstige heerser enkele honderden schetsen. Het is heel goed mogelijk dat op basis van zijn idee de inmiddels ter ziele gegane is opgericht Tempe van overwinning. Sam Chambers met 1766 kreeg de officiële titel De architect van de koning.
Onder het bewind van George III groeide ook de botanische collectie. Dankzij nieuwe planten die van reizen over de hele wereld naar Londen waren gebracht, hadden de botanici en wetenschappers die hier werkten hun handen vol. Tijdens het bewind van George III werd de grootste verzameling planten ter wereld verzameld in de botanische tuin.
XIX eeuw is de verdere ontwikkeling van Kew Gardens als onderzoeksfaciliteit. IN 1840 het complex werd overgedragen aan de overheid, waardoor de tuin voor een groter publiek toegankelijk werd. In de daaropvolgende decennia werden verschillende indrukwekkende bouwwerken in het park opgetrokken, die vandaag de dag unieke voorbeelden zijn van Victoriaanse architectuur.
IN 2003 Kew Gardens staan vermeld op de UNESCO Werelderfgoedlijst.
In 2000, in de botanische tuin Wakehurst (beheerd door Kew Gardens) officieel geopend Millennium Seed Bank, dat is een zadenbank uit Groot-Brittannië en de wereld. Tot nu toe is het mogelijk geweest om alle natuurlijk voorkomende planten in het VK te behouden en het doel is om alle bestaande planten in de wereld te behouden (tot nu toe is het plan in minder dan 30% geïmplementeerd).
Kassen
Kassen spelen een hoofdrol in het leven van een botanische tuin. Er zijn er verschillende in Kew Gardens, elk gericht op een ander geografisch gebied en klimaat. In kassen zullen we niet alleen zeldzame planten zien, maar ook planten die we in hun natuurlijke omgeving niet zullen zien.
Hieronder hebben we nog een paar interessante gebouwen beschreven die de moeite waard zijn om tijdens ons bezoek aandacht aan te besteden.
Temperate House - een majestueuze Victoriaanse kas
Het gematigde huis is ongetwijfeld de trots van het hele complex. Deze majestueuze Victoriaanse kas herbergt planten uit een gematigd klimaat.
De opdrachtgever van het gebouw was Sir Williams Jackson Hooker, directeur van de tuinen, die v 1859 een architect opdracht gegeven om het project te maken Decimus Burton. Hoewel bezoekers al voor het eerst werden toegelaten in 1863, werden alle bouwwerkzaamheden pas 36 jaar later voltooid. Dit gebouw heette vroeger Wintertuinomdat het in de wintermaanden verborgen was voor slechte weersomstandigheden.
Momenteel zijn er ca 10.000 planten afgeleid van 1500 soortendie komen met vijf continenten en 16 eilanden. Naast de planten zijn moderne sculpturen en installaties geplaatst, die de beleving van het geheel niet bederven, maar perfect opgaan in een verscheidenheid aan flora. Onder het dak van het gebouw loopt een looproute, van waaruit we van bovenaf naar hoge planten kunnen kijken.
Onder de variëteit aan planten zullen we ook die zien die zeer zeldzaam zijn of op het punt van uitsterven staan. Op deze pagina lees je meer over de planten die bij Temperate House verkrijgbaar zijn.
Het Temperate House-complex bestaat uit een centrale kas, twee zijkassen die verbonden zijn met het hoofdgebouw en een onafhankelijke kas met vegetatie uit Australië (Davies Exploration House).
Coördinaten: 51.474694, -0.295514
Het Princess of Wales Conservatorium
Het Princess of Wales Conservatorium is een van die plaatsen waar we het langst bij betrokken kunnen zijn. De binnenkant is opnieuw gemaakt 10 klimaatzoneswaartussen we door een doolhof van gangen en gangen kuieren.
Het gebouw is relatief nieuw. De officiële opening vond plaats in 1987 in de aanwezigheid van prinses Diana. Temperatuur- en andere indicatoren worden gecontroleerd door computersystemen, waardoor het mogelijk was om zowel een zone van droge tropen als een regenwoud op één plek te creëren.
Hoewel het gemakkelijk is om hier te verdwalen, is het de moeite waard om elk van de hoeken te bezoeken om een paar unieke en mooie exemplaren niet te missen. Ter plaatse zullen we onder andere zien een goed georganiseerde verzameling vetplanten en cactussen, en beroemde orchideeën Koninklijke Victoria-lelies (Victoria amazonica)waarvan de bladeren wel twee meter breed kunnen zijn!
We kunnen zelfs in de serre doorbrengen 30 tot 60 minuten. In sommige kamers kunnen we ons benauwd voelen.
Davies Alpine House
Direct naast de serre staat de kleinste van de kassen - hoog op 10 meter gebouw Alpenhuis (Alpenhuis). Binnen zullen we planten zien die in hun natuurlijke habitat op bergtoppen groeien, maar het Britse klimaat niet zouden kunnen overleven.
Palmhuis
Gebouw Palmhuis is een ander voorbeeld van het vakmanschap van de Victoriaanse architectuur. De bouw van het complex is voltooid in 1848 en sindsdien is het gebouw een van de symbolen van de Kew Gardens. In het Palm House zijn de tropische regenwouden nagebouwd, dus het kan er binnen echt benauwd worden. Als je daar bent, vergeet dan niet om de trap naar boven te nemen en het pad onder het dak te nemen.
Het palmenhuis onderscheidt zich door een verscheidenheid aan planten. We zien hier zowel veelvoorkomende soorten als cacao, maar ook planten die op het punt staan uit te sterven.
Bij het palmenhuis ligt een charmante vijver met een tuin omringd door sculpturen. Het is de perfecte plek voor een korte pauze na een bezoek aan het benauwde palmenhuis.
Coördinaten: 51.479119, -0.292818
Lily's House - Waterlily House
Een kleine kas genaamd Waterlelie Huis staat op een steenworp afstand van het Palm House. Dit gebouw is in tweeën gebouwd XIX eeuw en het belangrijkste doel was om de majestueuze Victoria-amazonica te behouden, die naar de Britse koningin is genoemd.
Het grootste deel van het gebouw wordt ingenomen door een kleine vijver met een verscheidenheid aan lelies waar we omheen kunnen lopen.
tuinen
Kew Gardens is niet alleen gesloten kassen, maar ook openluchttuinen.
Sommige ervan zijn:
- rozentuin (Rose Garden, coördinaten: 51.479000, -0.293505), gelegen naast het Palm House en kan bogen op een collectie bestaande uit 170 soorten deze bloemen,
- rotstuin (Rock Garden, coördinaten: 51.481444, -0.289724), een kleine tuin vol rotsen, watervallen en watervallen, die omstandigheden uitstraalt vanuit zes berggebieden (inclusief de Alpen, Pyreneeën, Patagonië en de Aziatische steppen en de Himalaya),
- mediterrane tuin (Mediterrane tuin, coördinaten: 51.476867, -0.295466), waar we naar het zuiden van Europa zullen verhuizen - de tuin werd onder andere geplant, Toscaanse olijfbomen, groenblijvende cipressen of pijnbomen,
- bamboe tuin (Bamboo Garden, coördinaten: 51.478638, -0.300660), die zich direct naast een traditioneel Japans huis bevindt,
- Japanse tuin (Japans landschap, coördinaten: 51.471889, -0.297447), dat de replica van de poort omringt met Kyoto.
Kew Gardens Bomen - Arboretum en natuurgebied
Een belangrijk onderdeel van het complex is arboretum, d.w.z. de dendrologische tuin z 14 000 bomen die dichtbij staan 2000 soorten. De term arboretum komt uit het Latijn en we kunnen het vertalen als "gebied met bomen".
Het arboretum beslaat niet één afgebakend gebied en bedekt het oppervlak nauw 2/3 van het gehele complex, waaronder met name het centrale deel van de tuin. We kunnen tussen de bomen wandelen langs de daarvoor bestemde paden of gewoon op het gras.
Onder de interessantere exemplaren vinden we onder andere op een Japanse pagodeboom die ongeveer 1760, dat wil zeggen in de beginfase van het aanleggen van een botanische tuin. Het was een van de eerste vijf bomen van deze soort die in Groot-Brittannië werden geplant.
In het west-zuidelijke deel van de tuin, vlakbij de oever van de rivier de Theems, strekt zich het deel van het park uit dat eenvoudigweg natuurgebied of Queens Cottage Ground. De tweede naam verwijst naar degene die zich daar bevindt Het huisje van koningin Charlottedat de koning voor zijn vrouw bouwde George III.
Het land werd overgedragen aan de autoriteiten van Kew Gardens door koningin Victoria in 1898 met dien verstande dat het voor altijd wild moet blijven. Als we een van de gemarkeerde paden bewandelen, hebben we even het gevoel alsof we zijn ontsnapt uit een drukke metropool naar een wild bos. De plaats is niet veel veranderd vanaf het einde? XIX eeuw.
Aan de westkant van het natuurgebied werd afgebakend Pad van 300 meter (Woodland Walk)waarmee we het bruisende bos met zijn natuurlijke geur, bewoners en geluiden kunnen betreden. Als we daar tijdens de vakantie wandelen, hebben we een kans om vliegende vlinders te vinden, die in dit gebied te vinden zijn 23 soorten.
Dieren
Tijdens het wandelen in de tuin kunnen we verschillende soorten dieren en vogels ontmoeten. De beroemdste bewoners van de tuin zijn dassen. Helaas zijn het nachtdieren, dus onze kans om ze overdag te zien is vrij klein.
Terwijl we door het zuidwestelijke deel van het park lopen, zouden we ingangen naar hun holen moeten vinden, d.w.z. ondergrondse tunnels. Het zal echter moeilijk voor ons zijn om te zeggen of er een das in slaapt. Deze dieren veranderen vaak hun holen, waarvan er meer dan 20 in het park zijn.
We hebben een veel grotere kans om een grijze eekhoorn of een pauw te ontmoeten. Tijdens de zomervakantie komen er meer dan 20 soorten vlinders voor in de omgeving van voornoemd natuurgebied.
Bezoekers die geïnteresseerd zijn in vogels kijken, kunnen naar de Sackler Crossing Bridge gaan, die een kunstmatig meer oversteekt dat is gegraven in 1856. Er zijn vier eilanden in het meer, waar veel lokale vogels van houden.
Attracties Kew Gardens
Marianne North Gallery
Het oostelijke deel van het park verbergt een van de geheimen van Kew Gardens - de galerij 832 foto's Victoriaanse kunstenaarspenseel Marianny North (Marianne North Gallery).
De kunstenaar schilderde elk van de werken tijdens haar reizen over de hele wereld. Noord reist al dertien jaar alleen 17 landen en 5 continenteninclusief Borneo, Brazilië, Madagaskar, Sheychellen, India, Japan en de Verenigde Staten van Amerika. Haar schilderijen tonen planten, dieren, maar ook landschappen, ruïnes en lokale bewoners. De kunstenaar heeft bijna 1.000 plantensoorten vastgelegd, waarvan er vele nog niet bekend zijn in Groot-Brittannië.
Vermeldenswaard is hier dat de schilder een fervent botanicus was (hoewel zonder formele opleiding), waardoor ze veel van haar werken alleen kon signeren. Latijnse labels zijn van haar, hoewel sommige van de officiële namen al zijn veranderd.
De schilderijen werden opgehangen in twee kamers (groter en kleiner). De artiest was zelf verantwoordelijk voor hun arrangementen gaf ook opdracht voor het ontwerp van het galerijgebouw en betaalde voor de bouw ervan. North kwam uit een welgesteld gezin en was niet getrouwd, dus de kosten vormden geen grote last voor haar. Haar enige wens was dat de werken van haar leven permanent in de nieuwe galerie te zien zouden zijn. De toenmalige directeur van de tuinen, Joseph Hooker, stemde in met een dergelijke voorwaarde.
Als je daar bent, is het ook de moeite waard om de onderstaande foto's te bekijken, waar planken van bomen uit de hele wereld zijn geïnstalleerd. Interessant is dat ze ook door de kunstenaar zijn meegenomen van haar reizen.
Het is de moeite waard om minstens 30 minuten te plannen voor een bezoek aan de galerij en minstens twee keer voor elke muur te lopen om meer verborgen details te zien.
Shirley Sherwood Gallery
Direct naast de Marianne North Gallery is nog een van de plaatsen gewijd aan kunst - Shirley Sherwood Gallery (Eng. Shirley Sherwood Gallery).
Deze galerij is verdeeld in twee delen: een ruimte voor tijdelijke tentoonstellingen gewijd aan botanische kunst en een permanente tentoonstelling van aquarellen en illustraties van penseelplanten Shirley Sherwood en andere artiesten.
De Treetop Walkway - Boomtopwandeling
Een van de meest karakteristieke attracties van de tuin is het boomtoppad dat helemaal omhoog gaat 18 meter boven het oppervlak. Ondanks het feit dat de structuur niet de grootste is, en we het hele ding in slechts een paar minuten zullen doorlopen, kan de wandeling een interessante ervaring zijn voor die toeristen die nog niet de kans hebben gehad om een soortgelijke attractie te bezoeken.
Als we naar boven willen, moeten we overwinnen 118 stappen. Er is ook een lift op het terrein, maar deze was in juli 2022 gesloten. Informatie over het niet beschikbaar zijn van een lift zou hier beschikbaar moeten zijn.
Aandacht! De Treetop Walkway sluit 75 minuten voor de officiële sluitingstijd van het park. (vanaf augustus 202)
Promenada (The Great Broad Walk) en Ul (The Hive)
Lang voor over 300 meter de promenade kan indruk maken met de kleuren van de planten die langs het parcours zijn geplant. De route loopt van de Oranjerie naar het Palmhuis. De oorsprong gaat terug XIX eeuw. De architect die verantwoordelijk was voor het Palm House-gebouw, Decimus Burton, wilde een brede route die naar zijn werk leidde, en benadrukte het belang van het gebouw dat hij ontwierp.
We vertrekken een beetje van de promenade en komen bij de installatie genaamd Ulem (de korf). De meten 17 meter de sculptuur is gemaakt van 170.000 aluminium elementen en ongeveer 1.000 LED-lampjes. De structuur lijkt op de bijenkorf en het doel is om de rol van plantenbestuiving in het dagelijks leven van de planeet te benadrukken.
Speeltuinen en attracties voor kinderen
Voor de jongste bezoekers heeft het park verschillende kleinere of grotere attracties.
The Children's Garden - een park met attracties voor kinderen (vanaf augustus 2022)
Nog niet zo lang geleden werd in Kew Gardens een speeltuin voor kinderen geopend, eenvoudigweg genoemd De kindertuin. In een gebied van bijna 40 tennisbanen zijn verschillende themagebieden ontworpen voor jongere bezoekers. Als u Kindertuin wilt bezoeken, dient u vooraf een plaats te reserveren. De boeking is gratis en geeft toegang tot 90 minuten voor een kind en een voogd.
Reserveren kan hier. De grootste pool aan vacatures komt elke maandag een week van tevoren binnen. Daarnaast zijn er losse tickets voor latere data beschikbaar. We moeten de boeking zeker niet op het laatste moment uitstellen, want de tickets zijn snel op.
Dassenhol en een hindernisbaan
In het noordwesten van het complex zijn er twee interessante attracties voor jongere bezoekers. De eerste is aangepast aan de menselijke maat (de hoogte van de tunnels is minimaal een meter) Giant Badger Settwaar je naar binnen kunt en een wandeling kunt maken door de kronkelende gangen. Er zijn drie ingangen naar het hol en het is vrij donker van binnen.
Dassen zijn vaste bewoners van het park, maar overdag hebben we niet veel kans om ze te zien.
Vlak naast een dassenhol was opgezet hindernisbaan (Log Trail) bestaande uit boomstammen van verschillende afmetingen en verschillend uit elkaar geplaatste boomstammen, waarop jongere bezoekers hun behendigheid kunnen oefenen. Alle stammen zijn afkomstig van door de storm geblazen bomen in de Kew Gardens.
Kew Palace - voormalige koninklijke residentie, tuin en keuken
In het noordelijke deel van de tuin staat een karakteristiek paleis van rode baksteen, dat nog aan het begin staat XIX eeuw werd gebruikt door de Britse koninklijke familie. Kew Palace is vooral bekend als de residentie van de koning George III en zijn familie. Ze was de laatste bewoner van het paleis Koningin Charlottewie stierf erin in 1818. Na deze gebeurtenis verliet de koninklijke familie het paleis en keerde er nooit meer naar terug.
Helaas is het paleis zelf niet in zijn oorspronkelijke staat bewaard gebleven. Bij het verlaten van de residentie heeft de koninklijke familie het gebouw tot de kale muren afgebroken - en het is geenszins een retorische figuur. Als we de tweede verdieping binnenkomen, zullen we een beetje het gevoel hebben dat we een met instorting bedreigde vacature zijn binnengegaan. Op één plek kunnen we zelfs de muren van het vorige paleisgebouw zien vanaf XVII eeuw.
Gelukkig was het dankzij de inspanningen van historici mogelijk om de begane grond en de eerste verdieping te herstellen naar het uiterlijk dat lijkt op de tijd dat koningin Charlotte er woonde. Helaas zijn de schilderijen van het interieur van het paleis niet bewaard gebleven, dus de opstelling van vandaag is meer een beeld van de verbeeldingskracht van historici dan een getrouwe weergave van het uiterlijk van het paleis uit 1804.
Meubels uit andere woningen werden naar het paleis gebracht en er werd een grote collectie schilderijen aan de muren gehangen. In de koninklijke eetzaal is het de moeite waard om aandacht te besteden aan het portret van een Vlaamse schilder Antoon van Dyck door een inwoner van Venetië Giuseppe Nogari.
Achter het paleis is een aangename tuin met kruiden en planten die in de geneeskunde worden gebruikt, en ernaast staat een officieel gebouw, in de kelder waarvan we kunnen zien 18de eeuw de keuken. Er zijn niet veel gerechten binnen, maar er zijn open haarden, waardoor het voor ons gemakkelijker zal zijn om ons voor te stellen hoeveel werk de koninklijke chef-koks hadden. De originele tafel uit de Grote Keuken is bewaard gebleven 1737. Op weg naar de keuken passeren we een moestuin.
Het gehele complex (paleis + dienstgebouw) is vrij snel te bezoeken, in ca Dertig minuten. Ze zijn ver verwijderd van andere koninklijke residenties in Londen, maar het is de moeite waard om ze te bezoeken.
De toegang tot het paleis is gratis. Het paleis wordt beheerd door een onafhankelijke organisatie Historische koninklijke paleizenen er zijn vrijwilligers aan het werk op het terrein.
Gedetailleerde informatie over openingstijden vindt u hier.
Oosterse en neoklassieke gebouwen
Slenterend door de tuinen komen we veel oosterse en neoklassieke gebouwen tegen. De meeste van hen zijn gevestigd in XVIII en XIX eeuwmaar sommige zijn vrij recent gebouwd. Helaas zijn veel van de gebouwen, inclusief de ronde Tempel van Overwinningis weg. Sommige gebouwen zijn gebouwd van materialen die niet duurzaam zijn, zoals het gebouw dat is gesloopt in 1807 een gotische kathedraal gebouwd van gips en hout.
Hieronder hebben we de gebouwen beschreven die we tijdens het wandelen in het park kunnen tegenkomen.
Koning Willems Tempel
Binnen de grenzen van de Mediterrane Tuin staat het dorp 1837 neoklassiek Koning Willems Tempel.
De architect was verantwoordelijk voor het ontwerp van de tempel Jeffry Wyatville. Het idee om het gebouw op te richten werd geboren tijdens het leven van de koning Willem IVmaar de heerser leefde niet om de voltooiing van de constructie te zien. Zijn opvolger, koningin Victoria, noemde de tempels op zijn beurt.
De structuur lijkt vrij sober, maar het is de moeite waard om binnen te kijken, waar we plaquettes zullen zien die de grote overwinningen van het Britse leger sinds die tijd herdenken. 1760 tot 1810 (inclusief overwinning op Napoleon op Waterloo). Daarom moeten we niet verbaasd zijn dat het gebouw naar de dood van de koning zou zijn vernoemd Tempel van militaire roem.
Voor de tempel zien we een kurkboom.
Coördinaten: 51.476780, -0.294691
Grote Pagode - het eerste oosterse gebouw in Europese tuinen en een uitkijkpunt
In het zuidoostelijke deel van de tuin staat hij Grote Pagodedie tegenwoordig dienst doet als uitkijkpunt. Dit karakteristieke oosterse pand is gebouwd in 1761-1762en was verantwoordelijk voor het ontwerp William Chambers.
Chambers was de eerste Europese architect die naar China reisde (v 1748). De expeditie resulteerde in nieuwe ideeën en schetsen geïnspireerd op Chinese tuinen en lokale architectuur.
De Grote Pagode was een baanbrekend gebouw van deze schaal, gebouwd in een Europese tuin. De ontvangst was tweeledig. Enerzijds kreeg de architect veel kritiek, maar tegelijkertijd werden er later gebouwen in deze stijl en naar zijn ontwerp gebouwd in andere koninklijke tuinen in heel Europa.
Interessant is dat het gebouw 10 niveaus heeft, hoewel, volgens de traditie van het Verre Oosten, de pagodes een nogal oneven aantal verdiepingen hadden (in de regel waren het er zeven).
De gevel van de pagode valt van een afstand op met zijn beelden 80 gekleurde draken. Toegegeven, deze sculpturen werden alleen geïnstalleerd in 2022, maar met de hand gesneden en geschilderde draken sierden de muren van het gebouw al in 1762. Helaas door slechte weersomstandigheden afgebroken in 1784 en bij 234 jaar de muren van het gebouw waren rauw.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog deed het pagodegebouw dienst als militair laboratorium. IN 1942 Hier werden rookgordijnen getest om de camouflage van de Britse luchtvaart en infanterie te ondersteunen. Op elk niveau werden gaten gesneden waardoor wetenschappers rook binnenlieten, die vervolgens werd getest op dichtheid en chemische verhoudingen. De hoge structuur met veel niveaus was de perfecte omgeving om geheime tests uit te voeren. Rookgordijnen werden later door de geallieerden gebruikt tijdens de landingen in Normandië (D-Day).
Voor het betreden van het gebouw moet een extra ticket worden gekocht tegen de prijs 4,50£ voor volwassenen en 3£ voor kinderen en adolescenten van 5 tot 16 jaar. Kinderen onder de 5 jaar mogen gratis naar binnen. (vanaf augustus 202)
Naar boven klimmen kost wat moeite van onze kant. De ontvangst van het uitkijkpunt wordt echter verpest door het feit dat we het gebied door de ramen bekijken, en het gebouw zelf is niet veel hoger dan de boomtoppen, dus we zullen het centrum van Londen vanaf daar niet zien.
Het tweede minpunt is het feit dat de verdiepingen leeg zijn en er geen tentoonstellingen zijn voorbereid (per juli 2022). Alleen op de begane grond is een kleine tentoonstelling te vinden - er zijn twee verplaatsbare modellen die eeuwen geleden als speelgoed werden gebruikt.
Poort van Kyoto
In de buurt van goed weer in 1911 er werd een replica (op een schaal van 4 tot 5) van de poort geplaatst Chokushi-Mono met Nishi Hongan-ji-tempel uit het Japans Kyoto. De structuur werd pas een jaar eerder gemaakt en versierde de Brits-Japanse tentoonstelling.
De poort werd gebouwd op een traditionele manier van Japanse cipres en het dak was bedekt met een koperen plaat. Het is de moeite waard om de prachtig bewerkte panelen te bekijken.
Coördinaten: 51.471889, -0.297447
Minka - traditioneel Japans houten huis
In het park vinden we nog een Japans spoor - een traditioneel houten huis genaamd minka. Vandaag vinden we het misschien moeilijk te geloven, maar pas halverwege Van de twintigste eeuw het grootste deel van de Japanse samenleving - boeren, kooplieden en oudere bewoners - woonde in zulke houten traditionele huizen. Deze gebouwen hadden een sterke houten structuur en een lossere steun, waardoor ze aardbevingsbestendig en gemakkelijk te herbouwen waren.
Alle nertsen hadden vergelijkbare fundamenten, maar hun interieur was compleet anders - sommige konden dienen als gewone huizen, terwijl andere werden gebruikt als boerderijen of arbeiders.
Dit soort constructies zijn tegenwoordig zeldzaam, omdat de rijkere Japanners ze hebben vervangen door modernere constructies.
De Minka in de tuinen van Kew werd gebruikt als boerderij en werd in het begin gebouwd Van de twintigste eeuw in de buitenwijken van de stad Okazaki. IN 1940 de familie kocht het Yonezudie vijf jaar later haar hoofdgebouw verloor bij bombardementen en in deze houten hut woonde. Na de dood van Chiyoku Yonezu in 1993 het gebouw was verlaten en werd overgenomen door een minka-erfgoedbedrijf, dat in 2001 ze gaf het cadeau aan Kew Gardens ter gelegenheid van het Japanse festival.
Binnen zullen we een tentoonstelling zien van traditionele Japanse gebruiksvoorwerpen.
Naast de hut is een bamboetuin aangelegd.
Coördinaten: 51.478638, -0.300660
Boog in puin
Een van de Achttiende eeuw De neoklassieke vormen van William Chambers Verwoeste boogdat de Romeinse architectuur imiteert.
Coördinaten: 51.473879, -0.292954
Tempel van Aeola
Letterlijk op een steenworp afstand van het Palmhuis vinden we een ander neoklassiek gebouw - staande op een kunstmatige heuvel Tempel van Aeolusopgericht ter ere van de Griekse god van de wind.
De huidige stenen versie van de tempel komt uit 1845 en verving een eerder gebouw dat in de jaren 1860 werd gebouwd op basis van een ontwerp van William Chambers.
Coördinaten: 51.480274, -0.289991
Het huisje van koningin Charlotte
Achttiende-eeuwse Queen Charlotte's Cottage gelegen in het zuidwesten van het park. Deze houten hut in landelijke stijl werd gebouwd in opdracht van de koning George IIIdie het voor zijn vrouw Charlotte heeft gebouwd.
Het koninklijk paar bracht hier hun tijd door tijdens hun wandelingen in de tuin.
Momenteel wordt het huisje beheerd door historische koninklijke paleizen. In het weekend kan je er in van 11:00 tot 16:00 (vanaf augustus 202)
Coördinaten: 51.472943, -0.303677
Kew Gardens bezoeken - praktische informatie
Wanneer u ervoor kiest om Kew Gardens te bezoeken, is het de moeite waard eraan te denken dat de tuin erg uitgestrekt is. De lengte is ongeveer 1,5 kilometeren de breedte is ongeveer 800 meter. Door de tuinen leiden verschillende wandelroutes.
Door het hele complex vind je tuinen, kassen, musea, het voormalig koninklijk paleis en een verscheidenheid aan gebouwen, dus elke bezoeker zou iets voor zichzelf moeten vinden. Als u geïnteresseerd bent in een specifieke attractie of faciliteit, is het de moeite waard om voor aankomst de pagina met informatie over renovaties en sluitingen te bekijken, die u hier kunt vinden.
Er zijn beschrijvende borden met interessante feiten en praktische informatie naast veel bomen en planten. Er zijn ook bankjes langs de routes waar we kunnen uitrusten.
In de tuin zijn cafés en restaurants, waaronder een restaurant in het voormalige Oranjeriegebouw.
Een andere manier om het park te verkennen en meer te weten te komen over de flora en fauna is door de Kew Express Tourist Train te nemen. Na aankoop van een speciaal kaartje kunnen we op elk van de zeven stations in- en uitstappen. Meer informatie (tijden, prijzen, haltes) vind je hier.
Toegangs- en toegangspoorten
U kunt Kew Gardens bereiken vanuit het centrum van Londen door de metro (districtslijn richting Richmond en London Overground) in ca. 45 minuten. Als u de District Line gebruikt, vergeet dan niet om de juiste trein te nemen - niet alle treinen gaan naar Richmond. We kiezen ervoor om met de metro te reizen, we stappen uit bij het Kew Gardens station en in ongeveer 5 minuten komen we bij de Victoria Gate.
We kunnen er ook komen met de trein of bus (bijvoorbeeld lijn 65). De handigste manier om de route te checken is op deze pagina.
We kunnen Kew Gardens binnen via een van de vier poorten.
- Victoriapoort (oostzijde) 5 minuten van metrostation Kew Gardens
- Leeuwenpoort (zuidkant) - ongeveer 15 minuten van het treinstation van Richmond,
- Elizabeth Gate (noordzijde) - ongeveer 10 minuten van het treinstation van Kew Bridge
- Brentford Gate (westzijde) - De parkeerplaats van Kew's Ferry Lane ligt ernaast.
Hoe plan ik mijn bezoek aan Kew Gardens?
Afhankelijk van de beschikbare tijd kunnen we de hele tuin rondlopen (bijvoorbeeld met de Kew Explorer-route; we kunnen deze vinden op de gratis kaart die we bij de ingang hebben gekregen) of slechts enkele gebieden selecteren.
Als we niet al te veel tijd hebben voor een bezoek, is het naar onze mening beter om rond het oostelijke deel van het park te gaan (van de Great Pagoda tot het Princess of Wales Conservatory).
Dankzij de verscheidenheid aan beschikbare paden ter plaatse, kunnen we enkele uren of een hele dag doorbrengen.
Als we zo'n mogelijkheid hebben, is het de moeite waard om de tuin in de eerste helft van de dag te bezoeken, omdat de deuren van sommige attracties één tot twee uur voor de officiële sluiting van het park gesloten zijn.
Hoeveel tijd moet je besteden aan sightseeing?
Als we de meeste van de belangrijkste attracties willen zien of vooral geïnteresseerd zijn in flora, moeten we minstens een halve dag (ongeveer 4 uur) voor het bezoek plannen. Als we ons haasten en rennen, kunnen we alles in 2-3 uur omzeilen. Als we ons echter niet haasten, brengen we er zelfs 5 tot 6 uur door.
Toegang voor mensen met beperkte mobiliteit
Kew Gardens is toegankelijk voor bezoek van mensen met beperkte mobiliteit. Naast individuele attracties, zoals de Grote Pagode en balkons in de kassen, zijn de rest van de plekken te bezoeken door mensen op krukken of in een rolstoel. In het geval van kassen zijn er hellingen beschikbaar, die zijn gemarkeerd op een gratis kaart die bij de ingang wordt gedownload.
Meer praktische informatie over de beschikbaarheid van tuinen vindt u hier.
Tickets en online ticketaankoop
Ticketprijzen (vanaf augustus 202)
- volwassenen (kassa) - £ 18,
- volwassenen (online) - £ 16,50
- kinderen van 4 tot 16 jaar (kassa) - £ 6,
- Kinderen van 4-16 jaar (online) - £ 4,50
- kinderen onder de 4 jaar - gratis toegang,
- familieticket (2 volwassenen + 2 kinderen) (kassa) - £ 42,
- gezinskaart (2 volwassenen + 2 kinderen) (online) - £ 40,
- gezinskaart (1 volwassene + 2 kinderen) (kassa) - £ 24,50,
- Familieticket (1 volwassene + 2 kinderen) (online) - £ 26.
Online gekochte tickets zijn niet alleen goedkoper, maar stellen je ook in staat om in een andere (meestal veel kortere) wachtrij te komen. Bij warme maanden of niet-werkdagen kan het voorkomen dat als je ter plekke een kaartje wilt kopen, je in een hele lange rij moet gaan staan.
Actuele ticketprijzen en kortingen kunnen hier worden gecontroleerd op de officiële website.
Openingstijden (vanaf augustus 202)
Het Kew Gardens-complex is dagelijks geopend vanaf 10:00 uur. De sluitingstijd is afhankelijk van het seizoen - in de zomer kunnen we in het midden zitten tot 19:00 uur, terwijl in de winter alleen tot 15:30 of 16:15 uur. Laatste toegang is mogelijk tot een uur voor sluitingstijd.
De actuele lijst met openingstijden vind je hier.
Houd er rekening mee dat we de meeste voorzieningen in de tuin niet om 18.00 uur of eerder zullen betreden. Als we de meeste attracties willen bezoeken, kunnen we een bezoek het beste in de eerste helft van de dag plannen.
We willen het team van Kew Gardens bedanken voor het verstrekken van toegang tot de tuin.