- Wanneer het lichaam geen lactase meer heeft
- Wat is lactose-intolerantie precies?
- Wanneer hebben we nog moeite met het verteren van melksuiker?
- Hoe komen we erachter of we lactose-intolerant zijn?
Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
Lactose is een stof die van nature alleen in de melk van zoogdieren voorkomt. We vinden het niet alleen in koe-, geiten- of schapenmelk, maar ook in vrouwenmelk.
Lactose is melksuiker, bestaande uit glucose en galactose. Het grote voordeel van lactose is dat het een bron van licht verteerbare energie is, die vooral voor jonge kinderen van alle zoogdieren, inclusief de mens, zeer waardevol is. Daarnaast ondersteunt lactose de ontwikkeling van de smaakzin, reguleert het de eetlust en de gehele hormonale balans.
Het heeft enorm veel voordelen en wordt op grote schaal toegepast. De vertering ervan vereist echter lactase, een enzym dat lactose afbreekt in eenvoudige suikers.
Wanneer het lichaam geen lactase meer heeft
Een zeer onaangename aandoening is de volledige afwezigheid of tekort aan lactase. In dergelijke gevallen kunnen er problemen zijn met het verteren van lactose, dat begint te fermenteren in de dikke darm, wat veel onaangename symptomen veroorzaakt, vooral van het spijsverteringsstelsel. Dergelijke symptomen zijn onder meer een opgeblazen gevoel, diarree, buikpijn, overmatig gas en zelfs misselijkheid en braken.
De mate van ernst van deze symptomen hangt meestal af van het feit of we te maken hebben met een tekort of een volledig gebrek aan het enzym dat melksuiker verteert, en ook van de hoeveelheid lactose die we consumeren. Het is hier belangrijk dat de symptomen zelfs enkele of enkele uren na het nuttigen van deze suiker kunnen verschijnen, dus veel mensen combineren niet het feit van het consumeren van lactose, maar het verschijnen van onaangename symptomen.
Wat is lactose-intolerantie precies?
Lactose-intolerantie komt het vaakst voor als we te maken hebben met een tekort aan lactase, oftewel een enzym dat melksuiker afbreekt. Af en toe is dit tekort aangeboren en genetisch, en dan kan het kind geen lactosebevattend voedsel eten.
In dergelijke gevallen is het noodzakelijk om zo snel mogelijk met vervangende voeding te beginnen, zodat de pasgeborene niet verhongert. Een andere vorm is lactasedeficiëntie, die optreedt met de leeftijd. Het komt voor dat ons vermogen om lactase te produceren afneemt met de leeftijd. Het komt voor dat het volwassen lichaam een hoeveelheid van dit enzym produceert die tot 5% van zijn oorspronkelijke activiteit bereikt.
Wanneer hebben we nog moeite met het verteren van melksuiker?
Het komt voor dat ons lichaam slechts tijdelijk niet in staat is de juiste hoeveelheid van het enzym aan te maken dat lactose verteert. Dit gebeurt bijvoorbeeld wanneer we gastro-intestinale infecties ervaren, vooral die veroorzaakt door bacteriën, we te maken hebben met parasitaire infecties van het spijsverteringsstelsel, of wanneer we te veel alcohol consumeren. Sommige geneesmiddelen, zoals antibiotica, niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen, chemotherapeutische geneesmiddelen of zelfs acetylsalicylzuur, zijn een veelvoorkomende oorzaak van problemen met het spijsverteringsstelsel na consumptie van lactose.
Af en toe kan zo'n tijdelijke intolerantie voor melk optreden als we lange tijd een zuivelvrij dieet volgen. Dit vermindert de behoefte van het lichaam aan lactase en de productie ervan. Als we dus weer lactosebevattende producten gaan consumeren, kunnen we problemen met de spijsvertering verwachten.
In veel van deze gevallen is de belangrijkste reden waarom ons lichaam lactose niet kan verteren, de schade aan de darmvlokken en het slijmvlies van de darmen. Het is de moeite waard om je hiervan bewust te zijn, vooral wanneer we bijvoorbeeld na langdurig gebruik van medicijnen of maag-darminfecties een menu voor onszelf samenstellen.
Hoe komen we erachter of we lactose-intolerant zijn?
Er zijn enkele basistests die we kunnen doen om er zeker van te zijn dat onze gezondheidsproblemen daadwerkelijk door melksuiker worden veroorzaakt. Een eliminatiedieet voor de korte termijn is misschien wel de gemakkelijkste manier.
Volgens deze richtlijn moeten producten die lactose kunnen bevatten ongeveer 4-5 weken worden vermeden. Dit is echter een zeer dubbelzinnige methode en geeft geen zeker antwoord. Een andere methode is de orale lactose-laadtest, waarbij na orale toediening van lactose de bloedglucosespiegel moet worden gemeten. De pH-test van de ontlasting kan u vertellen of uw lichaam zuur is.
Onverteerde lactose zorgt voor verzuring, wat in deze test zeker zichtbaar zal zijn, maar het is ook de moeite waard om deze test vooraf te doen om er zeker van te zijn dat je geen last hebt van een overmatig verzuurd lichaam voordat je lactose consumeert. De waterstofademtest lijkt echter de meest nuttige en niet-invasieve test te zijn. Het bestaat uit het toedienen van een specifieke dosis lactose. Als het onverteerd is, zal het fermentatieproces een grote hoeveelheid waterstof produceren die via de luchtwegen wordt uitgescheiden.
Om problemen met lactose-intolerantie te overwinnen, kan een eliminatiedieet nodig zijn. In de meeste gevallen is het een kortdurend dieet, waarna u uw normale dieet kunt hervatten. Gedurende de periode waarin de darmvlokken en het darmepitheel zullen regenereren, moet u een dieet volgen. Als u geboren bent met een tekort aan lactase, kan uw arts u aanraden om lactasesupplementen te nemen. Dan zal de vertering van lactose geen probleem zijn.