De gnoe, ook wel "Wildebeest" genoemd, is een groot hoefdier dat in Afrika leeft. Er zijn twee verschillende soorten gnoes: de bruine gnoe en de gestreepte gnoe. Beide soorten zijn een belangrijke prooi voor veel grote carnivoren zoals hyena's, leeuwen en luipaarden. Maak kennis met de verrassende feiten over Gnu.
1. De gnoe is de grootste van de antilopen.
2. Gnoes zijn herbivoren en eten alleen vegetatie. Ze geven de voorkeur aan gras, maar als ze moeilijk te vinden zijn, eten ze ook bladeren.
3. Toen de Nederlanders zich in Zuid-Afrika vestigden, noemden ze het "gnoe", wat "wild beest" betekent, vanwege zijn ongetemde uiterlijk en energieke karakter.
4. Gnoes hebben een lange, rechthoekige kop.
5. Vrouwtjes van beide soorten zijn kleiner dan mannetjes.
6. Aan het begin van het regenseizoen, dat wil zeggen in januari of februari, beginnen de gnoes aan hun jaarlijkse migratie door Oost-Afrika. De gnoes volgen de regen door Tanzania en Kenia en leggen afstanden van 300 tot 600 kilometer per jaar af.
7. Als territoriale wezens hebben gnoeskuddes een gebied dat ze hun eigen gebied noemen. Het gemiddelde kuddegebied beslaat bijna 1,5 vierkante kilometer.
8. Tijdens de paartijd slapen of eten mannetjes niet, terwijl actieve vrouwtjes in de buurt zijn.
9. Hoewel het mogelijk is om de mannelijke van de vrouwelijke gnoe te onderscheiden, verschilt deze iets meer van andere leden van de runderfamilie. Mannetjes wegen meer dan 100 kilogram meer dan vrouwtjes, maar zowel mannetjes als vrouwtjes hebben hoorns.
10. Alle gnoes hebben kort haar dat hun lichaam bedekt, met zwarte verticale strengen langer haar op de romp van het dier.
11. Gnoes zijn sociale, territoriale dieren. Vrouwtjes en hun jongen vormen kleine kuddes en hun territoria overlappen elkaar vaak. Na ongeveer een jaar verlaten de mannetjes hun kudde en gaan de vrijgezellenkudde binnen. Op de leeftijd van 4 of 5 worden mannetjes erg territoriaal en verlaten ze de vrijgezellenkudde.
12. Gnoes komen voor op één heel specifieke plek op aarde: in zuidelijk en oostelijk Afrika, van Kenia tot Namibië. Ze geven de voorkeur aan savannes en vlaktes.
13. Verdringing van gnoes in grote aantallen op één plek heeft als voordeel dat het voor roofdieren moeilijk is om bij één dier te komen. Het is een geweldige strategie om met dieren om te gaan, zoals leeuwen, hyena's, cheeta's, luipaarden, krokodillen, Afrikaanse wilde honden en nog veel meer.
14. Zebra's en gnoes worden vaak samen gevonden in de vlaktes van Seregenti en Maasai Mara. Deze dieren hebben een symbiotische relatie. Zebra's voeden zich met de lange, harde grassen in de vlaktes, terwijl gnoes zich voeden met de kortere grassen. Bovendien hebben zebra's een geweldig geheugen dat hen helpt veilige trekroutes te onthouden, wat handig is voor het besturen van gnoes. Gnoes daarentegen hebben een fantastisch reukvermogen en kunnen zelfs in droge savannes water waarnemen.
15. De gnoes leven in verschillende habitattypes. Ze bewonen open bossen, savannes, weiden, vlaktes, enz.
16. Tijdens de trek zijn ongeveer 6.250 gnoes, of 0,5 procent van de totale kudde, goedkoop bij het oversteken van de Mara-rivier. Rottende lichamen voeden zich met lokale aaseters, waaronder gieren en vissen, en laten voedingsstoffen en mineralen achter in het ecosysteem.
17. Gnoes worden strak begraasd en geven de voorkeur aan zoete, dichte grassen. Dit gras groeit vaak in gebieden waar recentelijk een brand is geweest, omdat de bestrating wordt verbrand, waardoor nieuwe vegetatie kan ontstaan.
18. Naar schatting worden er tussen januari en februari elk jaar tussen januari en februari 300.000 - 500.000 gnoes geboren in Oost-Afrika. Nieuwe kalveren kunnen binnen enkele minuten na de geboorte zelfstandig lopen.
19. Door de vernietiging van leefgebieden leven ze vaak in natuurreservaten of jachtboerderijen waar hun favoriete leefgebied intact is.
20. Wildebeest-kuddes zijn constant op zoek naar voedsel en zijn dag en nacht actief. Ze communiceren via zicht en geur, maar zijn ook erg luid.