Srokowo het is een klein dorp dat, samen met de omliggende gemeente met dezelfde naam, kan bogen op verschillende monumenten die de moeite waard zijn.
De gemeente Srokowo is niet een van de meest bezochte plaatsen in Mazurië. Binnen zijn grenzen zullen we ook niet de meest populaire attracties van de regio vinden. Als we echter iets buiten de gebaande paden willen of gewoon in de buurt zijn, is het de moeite waard om een deel van de dag door te brengen om dit gebied te leren kennen.
Srokowo: het stadhuis, de historische graanschuur en de gotische kerk van het Heilige Kruis
Modern Srokowo (omlaag 1950 genaamd Drift) is een klein en wat slaperig dorpje met een rijke historie. Plaats locatie (stadsrechten ontvangen) heeft plaatsgevonden 4 juli 1405 op initiatief van de Grootmeester van de Duitse Orde Konrad von Jungingen. Gedurende de volgende twee en een halve eeuw ontwikkelde Srokowo zich geleidelijk. IN 1657 de stad en de omliggende dorpen werden binnengevallen door Tataarse troepen, die alle Pruisische nederzettingen die ze onderweg tegenkwamen platbrandden als vergelding voor de steun van het Zweedse leger.
De definitieve degradatie van de stad vond plaats in de eerste helft Van de twintigste eeuw. Tijdens beide wereldoorlogen gingen de meeste gebouwen, waaronder historische huurkazernes met arcaden, onherstelbaar verloren. Na de oorlog werd Srokowo gedegradeerd uit de status van een stad, en in 1950 het kreeg zijn huidige naam van het geograafgedeelte Stanislaw Srokowski. Er zijn echter enkele sporen van zijn vroegere glorie bewaard gebleven tot onze tijd.
De trots en showcase van Sroków is in de loop der jaren gebouwd 1772-1775 het stadhuis, dat het gebouw verving dat vanaf het begin werd verbrand door de Tataren XVII eeuw. De trots van het gebouw is een houten klokkentoren, die werd toegevoegd in 1817. Op de zuidelijke muur van het gebouw is er een cartouche met het wapen van de keurvorst Jan Zygmunt. Een plaquette ter herdenking van Stanisław Srokowski werd ook opgehangen aan de gevel van het stadhuis.
Er is een historisch gebouw in de buurt van het stadhuis Een 18e-eeuws vakwerkmagazijn.
De omgeving van het stadhuis is versierd met twee herdenkingseiken (vroeger waren er drie). De eerste werd geplant om de oprichting van het Duitse rijk te vieren 18 januari 1871. De tweede, kort daarna, ter gelegenheid van het einde van de Frans-Pruisische oorlog, en de laatste in 1888.
Een beetje weg van het stadhuisplein, bereiken we de gotische Kerk van het Heilige Kruis vanaf het begin XV eeuw. Het is een eenbeukig gebouw dat door de eeuwen heen verschillende keren is herbouwd.
Als het ons lukt om naar binnen te gaan (en niet alleen maar door het rooster te gluren), is het de moeite waard om even stil te staan bij de 1824 hoofdaltaar van het project Wilhelm Biereichel van Reszel (wiens werken we onder meer zullen zien in de kerk van St. Peter en Paul in zijn geboortestad, meer: Reszel: kasteel, attracties, monumenten. Wat te bezoeken en te zien?). De beeldhouwer plaatste houten gotische beeldjes uit XV eeuw.
Evangelisch-Augsburgse Kerk in Sroków
Een beetje van het centrum van Sroków, aan Łąkowa Street, staat het Evangelisch-Augsburgse Kerk Met 1937. Interessant is dat de tempel voor de oorlog werd gebruikt door katholieken en na de oorlog in handen van evangelicalen kwam.
Het gebouw is opgetrokken uit karakteristieke granieten keien en bakstenen. De ontwerpers van de tempel putten duidelijk uit de Romaanse architectuur.
Helaas wordt de tempel meestal gesloten met vier triggers. Dit geldt ook voor de poort die leidt naar het gebied rond de kerk, waardoor het beste uitzicht wordt belemmerd door bomen.
Ruïnes van de Bismarck-toren op Diabla Góra
Iets ten oosten van Sroków vinden we een kleine heuvel genaamd Duivelsberg. Op de beboste top zijn er ruïnes van de Bismarck-torenwelke in 1902 opgericht ter ere van de Duitse kanselier. In de hoogtijdagen had het gebouw een observatiedek met uitzicht op de omgeving.
Het zou geen probleem moeten zijn om bij de toren te komen. De aanpak is delicaat en de borden zullen ons de richting wijzen. Een wandeling vanaf de parkeerplaats (coördinaten: 54.2141, 21.5398) naar de toren kost ons letterlijk minuten.
Vanwege de bosbedekking biedt de naaste omgeving van de toren geen bijzonder uitzicht. Als we echter de westelijke rand van het bos naderen, zien we een aangenaam panorama van Sroków.
Het belfort in Kosakowo
Iets meer dan vier kilometer ten westen van Sroków ligt een enigszins idyllisch dorpje Kosakowo. Het keurmerk staat op een privéterrein 17e-eeuws houten belfort.
IN binnenin wordt een meer dan 500 jaar oude bel bewaardwiens geschiedenis permanent verbonden is met de geschiedenis van de nederzetting, zoals verteld door een lokale legende.
In een woord van introductie - het dorp Kosakowo werd gesticht in 1387. Het had een parochie en een houten kerk. Helaas voor de inwoners bevond hun nederzetting zich op de route van het Tataarse leger, dat in 1657 ze vernietigden alles op hun pad. De Tataren hebben alle gebouwen in Kosakowo platgebrand, inclusief de houten kerk. Gelukkig heeft de kerkklok de invasie overleefd.
Bewoners besloten de kerk niet te herbouwen. Maar ze wisten niet wat ze met de bel aan moesten. Het idee om het over te dragen aan de parochie in Sroków, waar de bouw van een nieuw belfort aan de gang was, werd aanvaard.
En op dit punt begint het verhaal te blozen. Volgens lokale bronnen zouden de inwoners Maria ontvangen, die hen categorisch verbood de bel te dragen. Uiteindelijk luisterden ze niet naar haar en brachten ze hem al snel naar een naburige stad.
Diezelfde nacht keerde de bel onder mysterieuze omstandigheden terug naar Kosakowo. Bewoners vonden het 's ochtends op de ruïnes van de kerk. Om het nog mysterieuzer te maken, werd dezelfde nacht de arbeider die verantwoordelijk was voor het ophangen van de bel vermoord en stond het belfort in Sroków op het punt in te storten.
Geschrokken door de hele situatie, hebben de inwoners van Kosakowo een nieuw belfort opgericht, waarin de bel tot op de dag van vandaag hangt.
Of we nu wel of niet in dit verhaal geloven, het is de moeite waard om Kosakowo te bezoeken en de hoge, houten structuur te zien. Het is vermeldenswaard dat het belfort volledig van hout is - dit geldt ook voor schroeven en andere interne verbindingen.
Als we geluk hebben, vinden we de bewaker van het monument, die ons de binnenkant van de toren kan laten zien en ons wat verhalen over de omgeving kan vertellen.
Er is een historische naast het belfort granieten doopvont. Je kunt hier en daar informatie vinden dat het werd gebruikt om heidense inwoners van Pruisen te dopen, maar in de brondocumenten werd geen bevestiging hiervan gevonden.
Paleis in Jegławki
Het paleis in Jegławki is een voorbeeld van een geslaagde revitalisering van een aristocratisch paleis dat voor de Tweede Wereldoorlog binnen de grenzen van de Duitse staat lag.
Het gebouw is gebouwd in 1848 uit een combinatie van de Engelse gotische stijl met elementen van Italiaanse villa's. Het paleis wordt gekenmerkt door twee vierzijdige torens met kantelen erop.
Het object is momenteel niet open voor het publiek (vanaf 2022) en we kunnen het alleen van een afstand bekijken. De eigenaar van het complex is het staatsbedrijf Agricultural Property Agency, dat op basis van archiefstukken probeert het in zijn oude glorie te herstellen.
Vermeldenswaard is hier dat een Duitse schrijver werd geboren in Jegławki Arno Surminskidie in zijn werk de onderwerpen van het vooroorlogse Oost-Pruisen behandelt.
Paleis in Skandławki
Het tegenovergestelde in het vorige punt van de residentie is het laat-classicistische paleis in Skandławki, dat tijdens ons bezoek in het zomerseizoen van 2022 in een slechte staat verkeerde. De armoedige muren, kapotte ramen en het overwoekerde gebied lijken het lot te delen met andere verloren monumenten in de regio.
Interessant genoeg was / is het mogelijk om het paleiscomplex te kopen - de prijs is iets meer dan een miljoen zloty. We hopen dat de faciliteit snel een koper vindt die het in zijn oude glorie zal herstellen.
