World Trade Center One is een van de veiligste gebouwen van het land met een centrale kern omgeven door beton. In de kern bevinden zich trappenhuizen, liften, gas- en waterleidingen, communicatiesystemen en een noodlift voor brandweerlieden.
Na zijn afstuderen aan One World Trade Center in 2014, won het de titel van hoogste gebouw in New York City, de Verenigde Staten en het westelijk halfrond.
Het beslaat een vierkant van 61 meter met een oppervlakte van 3700 vierkante meter.
World Trade Center One heeft een totale oppervlakte van 325.279 vierkante meter.
Het heeft 71 liften, waarvan vijf expresliften met een snelheid van meer dan 36,5 km per uur.
Na het indienen van een aantal bouwprojecten heeft het Ontwikkelingsdistrict een aanbesteding uitgeschreven. De wereldberoemde architect Daniel Libeskind won de aanbesteding, maar ontwikkelaar en verhuurder Larry Silverstein koos uiteindelijk voor architect David Childs. De afgewerkte toren lijkt nauwelijks op de plannen van Libeskind.
David Childs heeft een aantal oplossingen geïmplementeerd om de kans op aanvallen te minimaliseren, waaronder 91 cm dikke betonnen muren rond alle trappen en liftschachten, en de ventilatiesystemen zijn uitgerust met filters om te beschermen tegen biologische en chemische gevaren.
Het observatiedek beslaat de verdiepingen 100 tot 102 en is de laagste van de twee originele World Trade Center-torens.
World Trade Center One heeft 104 standaardvloeren, maar de toren heeft slechts 94 daadwerkelijke verdiepingen.
De totale bouwoppervlakte bedraagt 325.279 vierkante meter.
De basis bestaat uit verdiepingen 1-19, inclusief een 20 meter lange publiekslobby. Kantoorvloeren beginnen op verdieping 20 en eindigen op verdieping 63. Verdieping 64 is de hal, kantoorvloeren hervatten op verdieping 65 en stoppen op verdieping 90.
Het gebouw begint met een vierkante basis, wordt halverwege achthoekig en gaat dan terug naar het vierkant bovenaan.
De kern van het gebouw is gemaakt van het sterkste beton dat ooit in New York City is gebruikt. One World Trade Center is een beton/staal hybride met stalen balken ingebed in de kern, wat afwijkt van eerdere gebouwen waar het stalen frame buiten het gebouw stond.
World Trade Center One heeft de LEED Gold Core- en Shell-certificering verkregen door het gebruik van een aantal geavanceerde energiebesparende en waterbesparende technologieën.
De oorspronkelijke plannen omvatten een torenspits die 1.776 voet hoog moest zijn, maar werd vervangen om kosten te besparen door een kale antenne bestaande uit een basis, zeven secties en bekroond door een glazen lantaarn.
De hoogte in voet (1776) is een bewuste verwijzing naar het jaar waarin de Verenigde Staten de Onafhankelijkheidsverklaring ondertekenden.
De hoogte van One World Trade Center is 417 meter, hetzelfde als de originele Twin Towers, maar het toevoegen van de antennespits voegt 124 meter toe voor een totale hoogte van 541 meter (1.776 voet).