Circus Maximus (Pools: het grootste circus) het was een van de grootste en meest indrukwekkende gebouwen in het oude Rome.
Hoewel alleen de overblijfselen ervan tot onze tijd bewaard zijn gebleven, is het de moeite waard om er meer over te leren en een wandeling te maken door het park dat op de ruïnes is gecreëerd, waardoor we de oorspronkelijke afmetingen van deze kolos kunnen visualiseren.
Circussen in het oude Rome
De oude Romeinen genoten van bloedige openbare optredens. Gladiatorengevechten waren het populairst, maar ze waren niet zozeer inferieur aan hen wagenrennendie werden georganiseerd op faciliteiten genaamd circussen, die de tegenhangers zijn van de Griekse hippodroom.
Alle circussen gebouwd in de Romeinse wereld deelden hetzelfde systeem en verschilden alleen in afmetingen. Ze bestonden uit een racebaan en een publiek. Ze waren gebouwd op het plan van een langgerekte ellips met een van de korte zijden afgesneden, waar een monumentale toegangspoort was met stallen (carceres)die zo zijn gerangschikt dat elk van de teams een gelijke kans heeft bij de start.
De basis van het circus was een baan gemaakt van samengeperste aarde, gescheiden door een lage muur omringd door teams genaamd draait (letterlijk de wervelkolom of het bot). Het was versierd met altaren gewijd aan verschillende goden, fonteinen, standbeelden en obelisken. Aan de uiteinden van de spina waren er conische polen genaamd metami (metae)waarop de snel rijdende rijtuigen zich omdraaiden.
Het auditorium (cavea) bestond uit rijen banken gebouwd op amfitheaters langs het spoor (exclusief de afgeknotte boog met stallen). Keizers bewonderden de bril uit een speciale doos genaamd pulvinar.
Circus Maximus: geschiedenis, locatie, afmetingen
Circus Maximus was het oudste en grootste circus in Rome (evenals in de hele Romeinse wereld), maar niet het enige. Naast hem werden de shows ook georganiseerd in: Circus van Flaminius op het Marsveld, Nero's Circus (ook wel genoemd Het circus van Caliguladie bestond op de plaats van het huidige Vaticaan) en Circus van Maxentius op Via Appia (de fragmenten zijn tot op de dag van vandaag bewaard gebleven).
De geschiedenis van Circus Maximus gaat zo ver terug als 6e eeuw voor Christus en de regering van de koning Tarquinius de Oude. Het werd gebouwd langs de gehele lengte van de vallei die zich uitstrekt tussen de Aventijn en de Palatijn. De oudste en aanvankelijk de enige spektakels die daar werden gehouden, werden ter gelegenheid van de gelegenheid georganiseerd Romeinse Spelen (Ludi Romani), de jaarlijkse septemberviering ter ere Jupiter's beste en beste. In de loop van de tijd nam het aantal spelen dat in Rome werd gehouden aanzienlijk toe, evenals het gebruik van het Grootste Circus.
De vroegste versie van het circus was veel bescheidener dan zijn uiteindelijke vorm en was volledig van hout gemaakt. Geleidelijk aan werden echter de houten gebouwen, beginnend bij de stallen, vervangen door stenen. Tussen En met de eeuw voor Christus en het begin van de 2e eeuw na Christus Het Grootste Circus werd verschillende keren herbouwd. Het volgende heeft bijgedragen aan het uiteindelijke uiterlijk: Julius Caesar, Octavianus Augustus, Claudius (die nieuwe marmeren stallen liet bouwen en vergulde bronzen afwerkpalen), Vespasianus en Trajanus. Aan het begin van de 1e en 2e eeuw konden de Circus Maximus-stands er tussen passen 250.000 en 300.000 kijkers, dat vijf tot zes keer meer is dan het beroemde Colosseum.
De baan zelf was rond 540 m en breed rond 80 m. Het had twaalf (zes aan elke kant) stallen en startboxen. Het publiek met stands bezet extra 30 m breed en zelfs bereikt 28 m hoogten. De afmetingen van de gehele structuur waren vergelijkbaar met: 600 m lengte en 140 m breedte. Het keizerlijke podiumgebouw (pulvinar), versierd met beelden van goden, bevond zich aan de Palatijnse kant.
Er is weinig bekend over het gedetailleerde uiterlijk van de spina, maar twee Egyptische obelisken die hem sieren, zijn tot op de dag van vandaag bewaard gebleven. Een van hen is gedateerd op 1280 v.G.T. en komt uit het Egyptisch Heliopolis, en hij werd naar Rome gebracht in opdracht van Octavianus Augustus. Het stond aan de oostkant van de spina van St. 10 v.G.T. IN 1587 het stond aan Piazza del Popolo. De tweede obelisk, die oorspronkelijk in het midden van de spina stond, staat tegenwoordig in Lateranen. Het is het grootste overgebleven bouwwerk in zijn soort dat ooit in de Eeuwige Stad is gebracht - zijn majesteit is 32 m op gewicht 522 ton. Interessant is dat het pas in Rome naar Rome kwam 357 jaarhoewel ze, volgens het plan van Constantijn de Grote, in Constantinopel zou staan.
Circus Maximus werd gebruikt voor: 6e eeuw. De laatste race werd georganiseerd door de koning van de Ostrogoten Totila in 549 jaar. Vervolgens werd het complex verlaten en raakte in verval. Tijdens de Middeleeuwen werd het gebruikt als bouwland, en in XIX eeuw het gebied werd overgenomen door industriële ondernemingen.
Koetsraces (en andere shows)
Circus Maximus werd voornamelijk gebruikt voor wagenrennen, hoewel het soms ook werd gebruikt om de jacht op wilde dieren te organiseren of als arena voor gladiatorengevechten. De wagens werden bestuurd door één koetsier en hun klassen verschilden in het aantal getuigde paarden. De meest populaire waren races die vierspanwagens werden genoemd quadrigasmaar er waren ook tweezijdig bigi en drie-paard trigae (soms werden zelfs rijtuigen met vijf of acht paarden georganiseerd).
Meestal werden koetsiers gerekruteerd uit slaven die met goede prestaties hun vrijheid konden winnen. Het beroep van koetsier garandeerde hem, als dat goed was, een hoge levensstandaard, want de besten verdienden veel en genoten grote populariteit. Een van de meest getalenteerde coureurs was er een Gaius Apuleius Diocles. Blijkbaar is hij er gedurende zijn hele carrière in geslaagd om op het podium te staan 2900 keer! Het dagelijkse leven van de minder getalenteerde koetsier zag er veel slechter uit, aangezien velen van hen stierven op het circuit of werden betaald voor hun deelname aan de race met een handicap.
De wagenrace-afstand was de meest voorkomende zeven ronden. Na het startsignaal werden de tralies in de stallen opgeheven en kwamen de rijtuigen in beweging. Er waren destijds informatieborden aan beide uiteinden van de spin. Het waren hoge voetstukken met aan de ene kant stenen eieren en aan de andere kant stenen dolfijnen. Na elke halve cirkel werden deze objecten afwisselend verwijderd, waardoor het volgen van de huidige ronde gemakkelijker werd.
De koetsier kon niet alleen deelnemen aan de wedstrijd. Hij moest strijden voor een van de vier teams die de vakbonden vertegenwoordigden die de stallen onderhouden, die net als de huidige voetbalclubs werden toegejuicht. Hun namen verwijzen rechtstreeks naar de kleur van de tunieken die door spelers worden gedragen. Dat waren ze dus: wit, rood, blauw en groen. De rivaliteit speelde zich echter vooral af tussen de laatste twee.
Circus Maximus vandaag
In de eerste decennia van de vorige eeuw zijn er archeologische opgravingen gedaan in Circus Maximus en is de vallei ontdaan van middeleeuwse en vroegmoderne gebouwen. Toen werd het hele gebied omgevormd tot een openbaar park, dat tot op de dag van vandaag bestaat.
Tijdens de opgravingen zijn echter niet veel oude overblijfselen ontdekt. Sommigen van hen (bijvoorbeeld fragmenten van de twaalf startpoorten) werden onmiddellijk terug begraven, terwijl andere nog steeds diep onder de grond verborgen zijn (de basis van de spina zelf kan tot 9 m onder het huidige maaiveld liggen). De enige zichtbare fragmenten van het oude gebouw bevinden zich aan de zuidkant van het parkgedeelte.
Het moderne park beslaat een vergelijkbaar gebied als het circus dat vroeger op deze plek bestond, en dankzij de afmetingen kunnen we de enorme omvang van het gebouw dat niet meer bestaat, realiseren. Het zal echter moeilijk voor ons zijn om de lay-out van het originele circus voor te stellen - in dit geval is het misschien een iets betere optie om de ruïnes te bezoeken Circus van Maxentius op Via Appia.
We bezoeken Circus Maximus graag om een andere reden - in de omgeving vinden we een mooi uitzicht op de overblijfselen van paltsgebouwen.
Bezoek aan Circus Maximus
In het verleden was de enige optie om de overblijfselen van het grootste circus te bezoeken, de paar ruïnes van achter het hek te zien. We kunnen echter enige tijd rond de opgravingssite lopen (na het kopen van een kaartje) en zelfs het gereconstrueerde circus bewonderen dankzij bril voor augmented reality. We hebben nog niet de mogelijkheid gehad om van deze optie gebruik te maken, maar na goede ervaringen met Domus Aurea en Thermen van Caracalla zullen we er zeker voor kiezen tijdens ons volgende bezoek aan de Eeuwige Stad.
De hele wandeling met bril en koptelefoon duurt ongeveer 40 minuten. De audiogids is ook beschikbaar in het Engels. U kunt hier meer informatie vinden.
Torre della Moletta: Middeleeuwse toren temidden van ruïnes
Het enige niet-antieke object dat overblijft bij het transformeren van de vallei in een openbaar park, is de middeleeuwse verdedigingstoren Torre della Moletta. De naam verwijst naar de molen, want in de middeleeuwen was de belangrijkste taak van het gebouw het verdedigen van de aangrenzende watermolen (samen met andere huizen gesloopt in de jaren 1930).
