Kasteel Sforza (eigendom van Castello Sforzesco) van bijna 600 jaar vormt het landschap van Milaan.
Het eerste fort werd gebouwd in de tijd van de familie Visconti in XIV eeuw, en honderd jaar later werd het uitgebreid door de familie Sforza, die het hertogdom Milaan regeerde. In de vroegmoderne tijd werd het kasteel omgevormd tot een citadel, die eeuwenlang een symbool was van de onderdrukking van de troepen die de stad bezetten.
Na de eenwording van Italië werd het gebouw in zijn renaissancevorm hersteld. Er zijn musea en een cultureel centrum binnen, en Castello Sforzesco is opnieuw de trots van zijn inwoners geworden.
Tegenwoordig is het Sforza-kasteel een van de meest bezochte attracties in de hoofdstad van Lombardije. Veel toeristen lopen alleen op de binnenplaats (toegang is gratis), terwijl anderen ook musea bezoeken. Een van de belangrijkste werken die in het kasteel worden bewaard, is het beeldhouwwerk Pietà Rondanini: Michelangelo's laatste (en onvoltooide) werk.
Geschiedenis
De zetel van de families Visconti
De oorsprong van het fort gaat terug tot de tweede helft XIV eeuw. Galeazzo II Visconti, een van de mederegeerders van Milaan, bouwde een fort bij de poort Porta Giovia (genaamd Castello di Porta Giovia). Zijn opvolger, de eerste hertog van Milaan Gian Galeazzo, wat betreft 1392 hij breidde het fort uit door er militaire kazernes aan toe te voegen.
Opeenvolgende heersers van de familie Visconti breidden het complex uit tot een volwaardig kasteel met muren van bijna 200 meter lang, met verdedigingstorens in elk van de vier hoeken. Het fort werd in de loop van de tijd de belangrijkste zetel van de familie Philip Maria Viscontidie regeerde in de jaren 1412-47.
Het einde van de Visconti en de nieuwe dynastie aan het hoofd van het hertogdom Milaan
Na de dood van Philip Maria, St. 1447 uitgeroepen tot De Ambrosiaanse Republiekmet als doel een meer democratisch bestuur in te voeren. Tijdens de gevechten met de loyalisten werd de zetel van de omvergeworpen familie gedeeltelijk vernietigd.
Hij steunde de autoriteiten van de nieuwe staat Francis I Sforzca (Francesco I Sforza), een voormalige bondgenoot van Philip Visconti, die uiteindelijk zijn nieuwe partners verraadde en, dankzij de steun van de lokale aristocratie, de macht greep en de eerste prins van Milaan uit de familie Sforza werd. De periode van zijn regering was jaren 1450-1466.
Een van Franciszeks eerste beslissingen was om het kasteel om te bouwen tot een versterkte residentie. Hij nodigde een Renaissance-architect en beeldhouwer uit Florence uit om te helpen Pietro Avelurino, beter bekend als Filarete. Dit ontwierp een hoge toren (genaamd Torre del Filarete), dat zelfs vandaag nog het meest karakteristieke element van het fort is.
In de daaropvolgende decennia breidden opeenvolgende hertogen het kasteel uit. De tweede van de heersers van de Sforza-dynastie, Galeazzo Maria, een architect uitgenodigd om te helpen Benedetto Ferrinidie beroemd werd als de eerste Milaanse architect die de gotische vormen verliet ten gunste van de Florentijnse Renaissance. In jaren 1472-1476 hij bouwde het kasteel om tot een typische renaissancewoning.
Ludovico il Moro: beschermheer van Leonardo da Vinci die het hertogdom Milaan verloor
De beroemdste van de familie Sforza was Louis (Ludovico Sforza), ook wel genoemd Ludwik Maur (eigenaar: Ludovico il Moro) of gewoon Maure. Deze heerser oefende in de jaren voor het eerst macht uit 1480-94 als regent van een minderjarige neef Gian Galeazzo Sforzaen na zijn onverklaarbare dood plaatste hij zichzelf op de troon. De omstandigheden van de dood van Gian Galeazzo (vader van de koningin van Polen) Waardebonnen van Sforza en grootvader van de Poolse koning Zygmunt II Augustus) onverklaarbaar blijven, maar de meest plausibele theorie leidt ons tot de conclusie dat hij werd vergif.webptigd door zijn oom.
De tijden van Ludwik Maur waren vruchtbaar voor het kasteel. Beroemde kunstenaars kwamen naar Milaan om de gezinswoning om te toveren tot een van de mooiste paleizen van Italië. De beroemde verbleven in het kasteel op uitnodiging van de heerser Leonardo da Vinciwie destijds: maakte versieringen in de hal Sala delle Asse, ontwierp de bastions (ravelijnen genaamd) die de kasteelpoorten beschermden en maakte plannen voor de reconstructie van stadsgrachten (naviglio). Ook heeft hij meegewerkt aan de uitstraling van de woning Donato Bramante.
De macht van Ludwik duurde echter niet lang. De prins is verstrikt geraakt in een reeks intriges die hem recentelijk van de macht hebben beroofd. Eerste binnen 1495 inspireerde de koning van Frankrijk Karel VIII aan een gewapende expeditie naar Italië (Eerste Italiaanse Oorlog), en nadat de indringers het koninkrijk Napels hadden ingenomen, veranderde hij onverwachts van kant. De Fransen zouden zich Maura's belediging nog lang herinneren. Een andere koning van Frankrijk, Lodewijk XII, al in 1499 hij viel Milaan binnen en onttroonde Louis. Ondanks pogingen om weer aan de macht te komen, werd de familie Sforza nooit voorgoed het hoofd van het vorstendom.
Het niet-gerealiseerde meesterwerk van Leonardo da Vinci
Ludovico il Moro gaf zijn favoriete kunstenaar Leonardo opdracht tot een monumentaal bronzen paardenbeeld, dat zijn vader Franciszek Sforza moest voorstellen. De aannames waren ambitieus. Het beeld moest indruk maken met zijn uiterlijk en alle paardenmonumenten die tot nu toe zijn gemaakt, overtreffen.
Leonardo ging zonder onnodige vertraging aan het werk en creëerde zelfs een kleimodel, maar door het uitbreken van het conflict met Frankrijk werden de materialen voor de productie van het monument overgebracht naar het smelten van wapens.
IN 1499 de Fransen trokken de stad binnen en vonden al snel een praktische toepassing van het kleimodel (dat toen op de binnenplaats van het kasteel stond) - het diende als schietbaan. In de daaropvolgende jaren werd de vernietiging voltooid door regen en weersomstandigheden.
Het symbool van vijandige overheersing
Na de val van de familie Sforza viel Milaan in verschillende handen: de Fransen, de Spanjaarden en de Oostenrijkers. IN 1535 de stad werd ingenomen door de Spanjaarden, en de gouverneur die ze brachten, veranderde het kasteel in een prachtige citadel met een garnizoen, dat het kon tot enkele duizenden soldaten herbergen. De voormalige hertogelijke residentie werd omringd door een ring van buitenmuren en een tiental bastions, waardoor het een stellair fort werd dat tot taak had zowel te beschermen tegen aanvallen van buitenaf als tegen potentieel opstandige inwoners van de stad.
Tot halverwege XIX eeuw het kasteel had een militaire functie. Er waren garnizoenen, stallen en pakhuizen in.
De meeste Spaanse vestingwerken werden vernietigd op bevel van Napoleon, die hij opriep na de verovering van het noorden van Italië De Cisalpijnse Republiek. De bedoeling van de keizer was om de zogenaamde Forum van Bonaparte, dat gebruikt kan worden om optochten en vieringen te organiseren. Na de nederlaag van Napoleon keerden de Oostenrijkers terug naar de stad en installeerden hun troepen opnieuw in het kasteel.
IN 1848 er was een volksopstand genaamd Vijf dagen Milaantijdens welke de stad werd beschoten van de kasteelmuren en bastions.
Tijdens de strijd voor Italiaanse onafhankelijkheid profiteerden de Milanezen van de vermindering van het aantal Oostenrijkse troepen en vernietigden ze een deel van de vestingwerken die het kasteel van de stad scheidden. Na de eenwording van Italië gingen de mensen die wraak wilden nemen de citadel binnen en plunderden deze.
Van de eenwording van Italië tot heden
Na de oprichting van de onafhankelijke Italiaanse staat begon een discussie over de toekomst van het fort. Er waren veel stemmen, wat niet verwonderlijk is, over de noodzaak om het symbool van onderdrukking te vernietigen en daarvoor in de plaats een woonwijk te bouwen. Gelukkig heeft deze aanpak gefaald en is uiteindelijk besloten om de structuur weer in haar bezit te krijgen 15e-eeuws uiterlijk. De architect was verantwoordelijk voor het ontwerp Luca Beltramidie het kasteel in zijn renaissancevorm herstelde, terwijl het ook zijn achterkant markeerde Sempione-park. Dankzij zijn inspanningen door de jaren heen 1893-1911 zelfs de beroemde werd herbouwd Filarete-toren (Torre del Filarete)die instortte tijdens de explosie in 1521.
Sommige van de kasteelkamers werden omgebouwd tot musea. Het gebouw had veel te lijden tijdens de Tweede Wereldoorlog, maar werd opnieuw opgebouwd en er kwamen meer musea bij.
Momenteel is het kasteel een van de symbolen van Milaan, bezocht door massa's toeristen en de lokale bevolking.
Musea in Castello Sforcesco: collecties en belangrijkste werken
Aandacht! Vanwege de pandemie van het coronavirus en de renovatie zijn slechts enkele van de onderstaande zalen en tentoonstellingen open voor bezoekers.
In de kasteelkamers is een divers museumcomplex gecreëerd, waarin verschillende instellingen zijn ondergebracht. In sommige kamers zullen we elementen van kasteeldecoraties zien, waaronder fresco's en gewelven.
Hieronder presenteren we geselecteerde musea, collecties en exposities.
Pietà Rondanini - het laatste werk van Michelangelo
De meest bekende tentoonstelling in het kasteel is Pietà Rondaninionvoltooide beitel snijwerk Michelangelo. Het was het laatste werk van deze opmerkelijke kunstenaar uit het Renaissance-tijdperk. De kunstenaar heeft er meer dan tien jaar aan gewerkt, tot aan zijn dood in 1564.
De scène gepresenteerd door de kunstenaar is ongebruikelijk: Onze-Lieve-Vrouw houdt het vallende lichaam van haar overleden zoon Jezus Christus vast. Ook zullen veel bezoekers verrast worden door de uitstraling van het werk. Buonarroti concentreerde zich niet op de anatomische details van beide figuren, die er extreem sober uitzien en mogelijk doen denken aan werken uit de romaanse periode.
Het beeldhouwwerk wordt tentoongesteld in een speciale ruimte genaamd Museo della Pietà Rondanini.
FOTO'S: 1. Pietà Rondanini (Michelangelo); 2. Madonna Lia (Francesco Galli).
Pinacoteca Castello Sforzesco (eigenaar Pinacoteca del Castello Sforzesco)
In het kasteel vind je ook een pinacotheca (kunstgalerie) met een indrukwekkende collectie middeleeuwse, renaissance- en barokwerken van kunstenaars uit XIII tot XVIII eeuw. Onder de auteurs zullen we bekende namen zien: Correggio, Filippo Lippi, Giambattista Tiepolo, Giovanni Antonio Canal (Canaletto), Bernardo Bellotto (Canaletto de jongere) en Titiaan.
Natuurlijk kan de collectie niet op tegen de werken die beschikbaar zijn in Brera Pinakothek indien Ambosische Pinacotheek, maar mensen die geïnteresseerd zijn in kunst zullen veel van de hier tentoongestelde werken zeker waarderen.
Museum voor Oude Kunst (eigendom van Museo d`Arte Antica)
Museum voor Oude Kunst heeft een van de belangrijkste collecties vroegchristelijke, middeleeuwse en renaissance beeldhouwkunst in Noord-Italië.
Geselecteerde collectieobjecten:
- XV eeuw portaal van de inmiddels ter ziele gegane Medici Bank,
- marmeren grafsteen monument Bernabò Visconti,
- fries uit de middeleeuwen (en nu niet meer aanwezig) Porta Romana poortendie de terugkeer van Milaan naar de stad weergeeft nadat het beleg voorbij was Frederick Barbarossa,
- XVI eeuw een banier van Milaan gemaakt door maniëristische kunstenaars.
Tijdens het bezoek zullen we ook een arsenaal zien met een verzameling harnassen en wapens.
Het maakt deel uit van het Museum voor Oude Kunst Sala delle Asse, die op verzoek van Ludovico il Moro werd het versierd door Leonardo da Vinci zelf. Dankzij de inspanningen van de restaurateurs was het mogelijk om enkele fragmenten van de versieringen aan het licht te brengen. Helaas is deze zaal meestal nog steeds gesloten voor publiek.
Lezers die geïnteresseerd zijn in de oudheid kunnen een bezoek brengen aan Archeologisch Museum (eigendom van Museo Archeologico)die is gevestigd in het voormalige klooster Monastero Maggiore.
Museum voor Toegepaste Kunsten (eigen. Museo delle Arte Decorative)
Het Museum voor Toegepaste Kunsten kan bogen op een van de meest interessante tentoonstellingen in het Sforza-kasteel. Onder de exposities zullen we onder andere zien:
- majolica collectie,
- relikwieën van de doorbraak 10e / 11e eeuw,
- voorwerpen gemaakt van ivoor,
- voorwerpen van goud en zilver,
- klokken,
- porselein.
IN Sala della Balla tentoongesteld zijn wandtapijten die de twaalf maanden van het jaar symboliseren, ontworpen door de student Leonardo da Vinci Bramantino.
Egyptisch Museum (eigendom van Museo Egizio)
Het Egyptisch Museum is een van de belangrijkste instellingen van dit type in Italië. Het museum is opgedeeld in verschillende delen, die zich elk richten op een specifiek onderwerp, waaronder: mummificatie, het dagelijks leven en religieuze rituelen.
De tentoongestelde voorwerpen omvatten onder meer: beelden, sculpturen, mummies, grafstenen en fragmenten van boeken.
Naast het Egyptisch Museum kunnen we ook bezoeken Prehistorisch Museum (eigen. Museo della Preistoria e Protostoria).
Muziekinstrumentenmuseum (eigenaar: Museo degli Strumenti Musicali)
Het museum in zijn collectie heeft een rijke collectie instrumenten van XV tot XX eeuw. Naast de mandolines en violen die populair zijn aan Europese hoven, zien we ook instrumenten van buiten ons continent.
Andere tentoonstellingen
Hierboven hebben we de meeste museumcollecties opgesomd, maar niet allemaal. Naast hen zijn er bijvoorbeeld: Numismatisch kabinet (eigendom van Gabinetto Numismatico) en Museum voor meubelen en houten sculpturen (eigendom van Museo dei Mobili e delle Sculture Lignee).
Een bezoek aan het Sforza-kasteel
De binnenplaats van het kasteel is gratis ter beschikking gesteld van alle bezoekers. We kunnen er vrij over lopen en de enorme vestingwerken bewonderen.
Op de binnenmuren van het fort werden voorwerpen geïnstalleerd die uit de ruïnes van Milaan en de omgeving waren gehaald. Overdag is de binnenplaats bijna altijd druk, maar als je meer tijd hebt, is het de moeite waard om er op latere, meestal lossere uren rond te wandelen.
Als je de museumcollectie wilt bezoeken, moet je een gezamenlijk kaartje kopen. Misschien moeten we alle plaatsen bezoeken zelfs 2 tot 3 uur. Tijdens het bezoek zullen we ons door verschillende delen van het kasteel verplaatsen, inclusief doorgangen die door de binnenmuren van het fort leiden.
Actuele prijzen, openingstijden en informatie over gesloten musea vind je op de officiële website.