Als je naar de cijfers kijkt, blijkt Charleroi de toeristische kracht van Europa te zijn. Jaarlijks komen hier miljoenen toeristen. Er is alleen één probleem: de meesten nemen de bus en hun verblijf in de stad beperkt zich tot het trein-/busstation. De beschrijvingen van de gidsen moedigen je niet aan om hier lang te blijven. En toch verbergt de stad naar onze mening enkele interessante objecten.
Een korte geschiedenis van de stad
naam Charleroi betekent: "Koning Karel" en werd gegeven aan de stad ter ere van Karel II Habsburg, de heerser van Spanje die het huidige Belgische grondgebied bezat. Eerder de stad heette Carnotus en Charnoy.
Archeologische opgravingen bevestigen het bestaan van Romeinse nederzettingen in deze gebieden. De overblijfselen van voormalige villa's zijn gevonden in de districten Gilly, Gosselies en Montignies-sur-Sambre. In de Middeleeuwen was er een dorp genaamd Carnotus, dat hoogstwaarschijnlijk eigendom was van het Lobbes-klooster. Tot het midden van de 17e eeuw woonden er niet meer dan honderd mensen.
De situatie veranderde na het einde van de Frans-Spaanse oorlog van 1659. De vrede in de Pyreneeën zorgde voor een verandering van de grens met Frankrijk, vandaar dat de Spanjaarden besloten om het grondgebied van hun graafschap Namen te versterken. De keuze viel op het kleine dorpje Charnoy, waar werd besloten een machtig fort te bouwen. De nederzetting werd omgedoopt tot Charleroi. Franse spionnen ontdekten het vijandige plan snel en informeerden de koning van Frankrijk erover. Hij vertraagde de beslissing niet en voordat het fort door de vijand was voltooid, stuurde hij zijn troepen ernaartoe. De doodsbange Spanjaarden verlieten het onvoltooide gebouw, terwijl de Fransen hun werk afmaakten.
Door de ligging wisselde Charleroi regelmatig van eigenaaren de omgeving werd vaak een slagveld. Spanjaarden, Fransen en Duitsers vochten hier. In 1794, tijdens de Slag om het nabijgelegen Fleurus, gebruikten de soldaten van het revolutionaire Frankrijk een observatieballon om de bewegingen van de vijand te volgen. In 1815, in de buurt van ongeveer 35 kilometer Waterloo vond een van de belangrijkste veldslagen in de menselijke geschiedenis plaats - de definitieve nederlaag van Napoleon.
Bekijk ook ons artikel: Slag bij Waterloo - geschiedenis en praktische informatie.
De stad behoorde korte tijd tot het koninkrijk der Nederlanden, maar lag na de rellen van 1830 binnen de grenzen van het onafhankelijke België. Industriële revolutie het leidde tot de snelle ontwikkeling van Charleroi - nieuwe fabrieken, mijnen en staalfabrieken schoten als paddenstoelen uit de grond na de regen. De stad was het op één na grootste industriële centrum van België.
Het heeft grote schade aangericht Eerste Wereldoorlog - hier vond een veldslag plaats waarbij het Duitse leger de Fransen versloeg. Tegelijkertijd plunderden de Duitsers de stad, plunderden (met enorme bijdragen van de inwoners) en vermoordden tientallen burgers. Na de Tweede Wereldoorlog begon het tijdperk van de val van Charleroi - de zware industrie stierf uit, meer mijnen en staalfabrieken werden gesloten. in 1956 in Marcinelle (voorsteden van Charleroi) was er een ramp in een kolenmijn - 262 mensen stierven, waaronder acht Polen. Vandaag presenteert Charleroi een typisch beeld van een postindustriële stad - maar toch zijn er enkele interessante bezienswaardigheden.
Bezienswaardigheden bekijken
Zeker de stad zal interessant zijn voor liefhebbers van technische monumenten en degenen die museumzalen verkiezen boven de schoonheid van de natuur. Charleroi kan ook een goede uitvalsbasis worden voor excursies in Midden-België. Bezienswaardig:
Bois du Cazier (UNESCO-lijst)
Kolenmijn opgericht in 1822, had het drie schachten in zijn geschiedenis. In de jaren vijftig telde het meer dan 700 werknemers, de meesten immigranten. In 1956 was hier een catastrofe - het te vroeg geactiveerde intrekmechanisme was beschadigd, kabels braken en een vonk veroorzaakte brand. Het vuur verspreidde zich met angstaanjagende snelheid onder de grond. Ondanks de snelle reddingsoperatie konden slechts twaalf mensen worden gered. 262 medewerkers van de fabriek stierven (voornamelijk Italianen, maar ook Grieken en Polen). Het ongeval weergalmde in heel Europa - de Belgen werden gedwongen hun veiligheidsvoorschriften te herzien en de Italiaanse emigratie naar Wallonië verzwakte. Als gevolg van veranderingen in het energiebeleid van de EU en sterke concurrentie werd de mijn in 1967 gesloten.
In 2002 werd hier het Industriemuseum geopend het presenteren van de geschiedenis en de belangrijkste problemen van de regio, dan de collectie van het Glasmuseum (Musée du Verre) is hierheen verhuisd.
Een aparte tentoonstelling is gewijd aan de slachtoffers van de ramp van 1956. In 2012 werd het Bois du Cazier toegevoegd aan de Werelderfgoedlijst UNESCO als een van de "mijnsites van Wallonië" (naast dergelijke installaties in Hornu, Blegny, Houdeng-Aimeries en Luik).
We kunnen de mijn bereiken met tram 52 vanaf station Charleroi Sud. Stap uit bij de halte Marcinelle Cazier. Toegangskaarten voor beide musea kosten: € 8 / € 7 (normaal / gereduceerd ticket). De faciliteit is alle dagen van de week geopend, behalve op maandag: op weekdagen van 09:00 tot 17:00 uur en in het weekend van 10:00 tot 18:00 uur.
Beffroi (Belfort) en het gemeentehuis (Hôtel de ville de Charleroi (
(Rue du Beffroi)
Dit een van de jongste torens op de UNESCO-lijst samen met gelijkaardige faciliteiten in België en Frankrijk. In het interbellum werd besloten om een nieuw gemeentehuis te bouwen. Het gebouw is ontworpen door twee architecten: Jules Cézar en Joseph André. Er deden zich enkele problemen voor tijdens de bouw van de toren, aangezien het geheel zou worden gebouwd in een mijnbouwgebied dat vatbaar was voor verzakkingen. Aan de basis werd een extra wapening van gewapend beton gemaakt en afzonderlijke delen van de toren werden versterkt met cilinders die de constructie verticaal hielden.
Het is de moeite waard om het gebouw binnen te gaan en de historische trap te zien. Van tijd tot tijd kun je ook naar de top van beffroi klimmen - helaas is er geen verdere informatie over welke dagen en uren het open is voor toeristen. Ze werden op de toren geplaatst beiaard, die hij speelt melodieën gecomponeerd door een Waalse bard Jacques Bertrand.
Architectuur van historisme, art nouveau en modernisme
Het begin van de 19e en 20e eeuw was een periode van snelle ontwikkeling van de stad. Tijdens deze jaren en in het interbellum zijn er veel interessante gebouwen gebouwd.
De meest interessante zijn:
- een eclectische winkelgalerij (Passage de la Bourse),
- versierd met een "Golden House" sgrafitto (Maison dorée, Rue Emile Tumelaire 39),
- La maison Lafleur (Boulevard Solvay),
- kazerne gestileerd als een kasteel (Caserne Caporal Trésignies),
- Protestantse kerk (Boulevard Audent 22),
- treinstation (Gare de Charleroi-Zuid).
kerk van Sint-Christoffel (Église Saint-Christophe de Charleroi)
De oudste bewaarde fragmenten komen uit de 18e eeuw (alleen de hoeksteen blijft van de 17e-eeuwse tempel). Bij de verbouwing in 1956 werden nieuwe elementen zo gerangschikt dat de oude kerk een transept werd van de nieuwe. Het wordt soms een basiliek genoemd, hoewel het nooit zo'n titel heeft gekregen. Blijkbaar komt deze term uit de woorden van de toenmalige burgemeester van de stad, die de bouw van de basiliek eiste als compensatie voor de moord op de stadsbewoners door leden van de collaboratieve rexist-beweging.
Museum voor Fotografie
(Paul Pasturlaan 11)
Het museum presenteert de collectie van de in 1978 opgerichte stichting Photographie Open, die tot doel had artistieke fotografie te verzamelen. Het museum is geopend van dinsdag tot en met zondag van 10.00 tot 18.00 uur. Ticketkosten: 7 € normaal / 5 € verlaagd.
Het arboretum en het kasteel van Monceau-sur-Sambre
(Plaats Albert Ier 34)
In de buitenwijken van Charleroi is er een plek waar je even kunt ontsnappen aan de industriële sfeer van de stad. Dit een park met een arboretum dat enkele decennia geleden is opgericht. Vroeger was het een privaat groengebied van de eigenaren van het 17e-eeuwse herenhuis, dat nog steeds deel uitmaakt van het park. We kunnen hier komen met bus 71 (vertrekt van buiten het station) of met de trein (westelijke richting, station Monceau-sur-Sambre).
Monumenten voor striphelden
Het is al lang bekend dat België staat bekend om zijn strips. In Charleroi kunnen we zien verschillende kleurrijke sculpturen gewijd aan de meest populaire personages dit middel. Dit zijn: Sprycian en Fantasius (in de buurt van de halte Janson), Ptyś en Bill (hoek van Boulevard Joseph II en Boulevard Zoé Drion), Marsupilami (Jules Hiernaux-vierkant) en Gelukkige Luke (nabij Reine Astridpark).
Wereldoorlog I gedenktekens (twee veldslagen over Sambra, 1914 en 1918)
Er zijn verschillende wandelpaden die leiden door de omliggende slagvelden die dateren uit 1914-18. Informatie over hen is te vinden op de website - link.
Binnen de grenzen van Charleroi ligt Museum van Lichte Infanterie, gelegen in voormalige kazerne (Caserne Caporal Trésignies, Avenue du Général Michel 1 / B).
Trivia
-
22 juli op de dag van de heilige Maria Magdalena in de wijk Jumet vindt kleurrijk plaats processie. Afgezien van de inwoners van de stad, zijn er re-enactors gekleed in uniformen van verschillende militaire formaties. De processie herdenkt de beëindiging van de pest die werd toegeschreven aan de tussenkomst van de heilige. Het evenement werd opgenomen op de UNESCO-lijst van het immaterieel cultureel erfgoed van de mensheid.
-
In de jaren tachtig en negentig werden de inwoners van de wijk Marcinelle geterroriseerd door een seriemoordenaar en pedofiel Marc Dutroux. Blijkbaar laten de gidsen tijdens sommige rondleidingen door de stad het huis zien waar de crimineel woonde.
-
Hij is geboren in de stad Georges Lemaître - Katholieke priester en een van de beroemdste natuurkundigen van de 20e eeuw, schepper van de oerknaltheorie.
Buurten
Charleroi is een prima uitvalsbasis voor excursies in centraal België. De stad is goed verbonden, vanaf hier kunnen we naar de middeleeuwse gaan NamenAan slagveld van Waterloo, tot Romaanse kerk van St. Gertrude in Nijvel, tot La Louvière (UNESCO-lijst) en vele andere interessante plaatsen.