Klein Amsterdam midden in het Deens Kopenhagen, een district dat onafhankelijk is van de stad Christiania, staat tegenwoordig vooral bekend om de gemakkelijke aankoop van softdrugs en is beroemd Opdringerstraat.
Ondanks de huidige reputatie was het nog niet zo lang geleden een veld vol kleuren voor kunstenaars en mensen die tegen de stroom in gingen. Wat is er vandaag van over? We hebben het ingecheckt april 2016.
Geschiedenis
Vrije Stad Christiania. De naam is meteen positief. Wie wil er nu niet vrij zijn? Heb je van deze plek gehoord? Het moest een ideale wereld zijn, een klein landgoed in het centrum van Kopenhagen, dat de mogelijkheid tot zelfbeschikking kreeg. En wat moest deze zelfbeschikking zijn?
Bewoners konden hun eigen wetten maken, zorg dragen voor het algemeen welzijn, gewoon zelfvoorzienend zijn, ook economisch. En vreedzaam naast het normale leven leven. Klinkt perfect, nietwaar? Vooral voor de eerste bewoners, Europese hippies en kunstenaars die een ideale plek hebben gekregen voor hun ontwikkeling.
Christiania is opgericht in 1971toen zijn burgers zich illegaal vestigden in de gebieden van voormalige militaire kazernes en stadsmuren. Ondanks de inspanningen van de landeigenaar, het leger, slaagden de bewoners erin om permanent in het nieuwe huis te blijven. IN 1989 jaar verkreeg de nalatenschap formeel haar huidige rechten.
Het was geen groot verlies voor de stad, dit gebied werd na het einde van de oorlog niet veel gebruikt.
Tijdens de eerste jaren ontwikkelde Christiania zich dynamisch, met enkele duizenden inwoners in de piekperiodes. Het was kleurrijk van binnen, de tuinen waren goed onderhouden en voorzien van voedsel, de mensen waren blij. De inwoners konden zelf softdrugs verbouwen en alcohol produceren, de autoriteiten grepen niet in. Elke inwoner van Kopenhagen die zonder stress een joint wilde roken, ging daarheen.
Het begon allemaal af te brokkelen aan het eind van de jaren tachtig en het begin van de jaren negentig, toen de drugsmarkt een steeds winstgevender bedrijf begon te worden. Bekend Opdringerstraat, de hoofdstraat van de stad, begon te worden overgenomen door bendes die meer geweld introduceerden en informatie over de mogelijkheid om harddrugs te kopen verscheen sporadisch. De bewoners zelf zijn tegen dat laatste, het bezit van harddrugs is een van de officiële verboden van de gemeenschap.
Ondanks de misstanden bleven opeenvolgende regeringen een oogje dichtknijpen voor de schendingen van de wet tot het begin van de 21e eeuw, toen de harde koers van de regerende conservatieve partij begon. Sindsdien worden dealers in de gaten gehouden en voert de politie van tijd tot tijd klopjachten uit. De bevolking was gedaald tot minder dan duizend. Natuurlijk handelt de politie voorzichtig en voorzichtig om geen chaos te veroorzaken en enorme schade aan te richten door te proberen het probleem alleen met geweld op te lossen.
Helaas worden de autoriteiten gegijzeld door eerdere liberale beslissingen en kunnen dealers er vreselijk mee spotten.
Voorbeeld? Op verzoek van een meer discrete verkoop van drugs, verschenen ze in … militaire camouflage.
Christiania vandaag
Meteen nadat we Christiania binnenkomen, ontmoeten we borden die de huidige wetten van deze plaats aankondigen:
- geen mogelijkheid om foto's te maken
- geen acceptatie voor lopers
- harddrugs worden niet geaccepteerd
Het eerste punt ligt voor de hand, dealers willen anoniem blijven. Het tweede punt is ook logisch, als iemand rent, dan jaagt of wegrent - het is een signaal dat je moet evacueren. Het derde punt is een reactie op de beschuldigingen van de autoriteiten.
Helaas is het hedendaagse Christiania een plaatje dat ver verwijderd is van de kleurrijke wereld van hippies en bloemenkinderen. Grijs, donker, alles ziet eruit als een catastrofale filmset, geen groen, verwaarloosde huizen, tuinen, alles is verwaarloosd behalve winstgevend Opdringerstraat. Het enige kleurrijke en vrolijke accent zijn de muurschilderingen, die echter in de omgeving van de rest een deprimerende indruk maken.
Er zijn drie soorten mensen ter plaatse inboorlingen.
-
dealers - goedgebouwde, jonge gasten, met bivakmutsen en StoneIsland-kleding. Ze zijn gelijkmatig geplaatst op het plein en de heuvels, aangedreven door auto's.
-
oudere inwoners, die er vele jaren hebben gewoond - de meest trieste aanblik, oude mensen, met zwarte tanden of het ontbreken daarvan, vaak dronken, de aanblik angstaanjagend.
-
jonger, behendig, waarschijnlijk niet woonachtig in Christiania - mensen die daar normale zaken doen, zoals eetstalletjes of souvenirwinkels.
Daarnaast zijn er overal verraste toeristen, die zaten te wachten om de oase en de perfecte wereld te zien, evenals buurtbewoners die willen roken of iets willen kopen voor de avond.
Christiania zou er tijdens de zomervakantie veel beter uit moeten zien, wanneer er concerten zijn en het hele gebied "leeft".
Als een buitenstaander zou bepalen hoe dit project afliep, zou de conclusie eerder één zijn: complete mislukking. Van de aanvankelijke aannames dat dit een plek is om kunstenaars te stimuleren, blijft er alleen een plek over om een winstgevende drugshandel te runnen.
Een bezoek aan Christiania
Christiania is overdag veilig, in feite zullen we, afgezien van dealers en oudere gekken, alleen toeristen en inwoners van Kopenhagen ontmoeten die willen roken.
Er wordt gezegd dat het ook 's nachts veilig is, maar we raden af om er alleen of in zeer kleine groepen heen te gaan.
In stands, bij dealers - we kunnen verschillende items in één oogopslag kopen. We kunnen lokaal bier kopen in pubs. Als iemand daar iets gaat kopen, bedenk dan dat drugs in Denemarken illegaal zijn en buiten Christiania ernstig kunnen worden aangetast.
We raden ten zeerste af om foto's te maken op Opdringerstraatof zelfs zenuwachtig de telefoon pakken voor mensen in bivakmutsen. Ze zien er absoluut niet uit als hippies en ze zullen het spul niet plukken.
Is het een bezoek waard? Als we veel tijd hebben en willen zien hoe het er allemaal uitziet, en ook nog eens in de buurt zijn, dan kun je daar een tijdje heen. Anders is het zeker tijdverspilling.
