Gemeenschappelijke Daniël is een zoogdiersoort uit de hertenfamilie. Hun fokken in Europa heeft een lange traditie en in Polen zelf is fokken al jaren populair. Damherten zijn inheems in de Middellandse Zee en in Klein-Azië, en tegenwoordig zijn ze te vinden in veel delen van Europa, Amerika en zelfs in Noord-Afrika.
1. Damherten zijn geen veeleisende dieren voor de fokkerij. Ze hebben geen speciale voorwaarden nodig, behalve de omheining, eten ze gewoon voer en zorgen ze zelf voor een regelmatige en goede voortplanting. Het zijn ook geen dieren die vaak ziek worden, dus damhertenfokkers hebben vrijwel niets te klagen.
2. Damherten kwamen naar de Middellandse Zee met een rondreizend koopmansvolk, de Feniciërs. Dankzij hen en met de hulp van de oude Romeinen werd damhert een populair spel in Europa.
3. Damherten zijn veel fijner van structuur dan edelherten. Hun lichaamslengte varieert van 130 tot 150 centimeter en hun gewicht is ongeveer tachtig kilogram voor mannen en dertig tot vijftig kilogram voor vrouwen.
4. Damherten kunnen op veel continenten gemakkelijk acclimatiseren omdat ze het vermogen hebben om zich zeer snel aan te passen aan nieuwe omstandigheden en omstandigheden in de natuur. Ze houden niet van alleen extreem droge en bergachtige gebieden.
5. De kleur van herten verandert twee keer per jaar. De zomervacht is lichtbruin haar met witte vlekken en een donkere streep op de rug. In de winter wordt het damhert grijs en verdwijnen de vlekken. We hebben dan te maken met het zogenaamde winterkleed.
6. Er zijn ook melanistische en leucistische damherten. De eerstgenoemden hebben donkergrijs haar, terwijl de laatstgenoemden bijna geheel wit zijn. Ze komen echter niet zo vaak voor als damherten met een standaard vacht.
7. De draagtijd van vrouwtjes is ongeveer tweehonderddertig dagen. De jongen worden meestal aan het begin van de zomer geboren en zijn na twee jaar volwassen. Damherten leven tot vijfentwintig jaar.
8. In Polen behoort Daniel tot de groep wilddieren, maar met een beschermende periode. Dit betekent dat er meerdere maanden per jaar op ze kan worden gejaagd. Jagers gebruiken hun huiden, geweien en ook vlees.
9. Damhertenvlees is niet vet en bevat veel voedingsstoffen zoals eiwitten, fosfor, kalium en vitamine B2 en B6. Damhertenvlees bevat ook meer ijzer dan rundvlees en een kleine hoeveelheid cholesterol.
10. Fokkers stellen dat bij het fokken van damherten het allerbelangrijkste is om een professionele omheining rond hun verblijf te plaatsen. Het net heeft aan de onderkant veel kleinere mazen dan aan de bovenkant en voorkomt dat roofdieren het damhertengebied binnendringen. Het is ook belangrijk dat het hekwerk sterk is, want damherten zijn van nature schuw en kunnen ze beschadigen als ze bang worden.