Landschap is een concept waar ieder van ons mee te maken heeft, het gebruikt het heel vaak dagelijks en definieert ermee wat we zien of wat we leuk vinden.
We kennen echter niet allemaal de oorsprong en het concept van dit woord. Deze dubbelzinnige term wordt gebruikt door onderzoekers, geografen, biologen en mensen wier werk te maken heeft met geologie en ruimtelijke ordening.
Meestal betekent het een reeks natuurlijke en antropogene kenmerken die een specifiek gebied onderscheiden. Het kan worden gezegd dat het een reeks kenmerken van dit gebied is. Het werk van vele mensen en honderden uren besteed aan onderzoek hebben geleid tot de verdeling van landschappen in verschillende basiskenmerken.
Natuurlijk is elk continent en zelfs een land anders, dus je kunt deze indeling niet al te letterlijk nemen, omdat het veel kenmerken generaliseert die overal ter wereld net iets anders zijn.
Zo verdelen we landschappen in natuurlijk en cultureel. Natuurlijke landschappen zijn landschappen die niet door de mens zijn verstoord, er zijn natuurlijke soorten, niet aangepast door de mens, en alles wat we zien is alleen door de natuur gecreëerd.
Soms is het enigszins gecorrigeerd door de mens, maar bevat het geen ruimtelijke elementen die door de mens zijn gemaakt.
Het culturele landschap is volledig door de mens gemaakt. Er zijn planten die daar van nature niet voorkomen, het reliëf is veranderd en aangepast aan specifieke doeleinden. Er zijn verschillende basistypen cultuurlandschappen.
De eerste is het agrarische landschap, in dit geval zijn natuurlijk groeiende planten, voornamelijk bomen, vervangen door akkers, weilanden en boomgaarden. Een ander landschap is een industrieel landschap, hier gedomineerd door fabrieken, mijnen en fabrieken.
Het laatste landschap is een stedelijk landschap dat ons goed bekend is. We vinden er flatgebouwen, wolkenkrabbers, veel wegen, winkels en winkelcentra.
Dit landschap omvat alle grote en kleine Poolse steden. We onderscheiden ook het primaire landschap, dat het vermogen om te regenereren laat zien, en het biologische evenwicht wordt gehandhaafd zonder menselijke tussenkomst.
Het verwoeste landschap daarentegen wordt gekenmerkt door een zeer sterke verstedelijking, het ontbreken van natuurlijke elementen en een zeer grote degradatie. Er zijn ook post-mining-activiteiten, ook wel post-exploitation-activiteiten genoemd. Ze hebben betrekking op mijnbouwfenomenen en -processen, evenals op elementen die overblijfselen zijn van deze activiteit.
Dit kunnen bijvoorbeeld hopen aarde zijn, kraters uit dagbouwmijnen, tanks met water dat tijdens de winning wordt weggepompt. Na verloop van tijd en met de juiste menselijke tussenkomst kunnen ze geleidelijk veranderen in recreatiegebieden en een nieuw element van het landschap vormen.
Het is echter erg belangrijk dat elk gebied op de juiste manier opnieuw wordt gecultiveerd. Reclamatie is het proces waarbij beschadigde gebieden worden hersteld in hun oorspronkelijke vorm of natuurlijke waarden.
Er zijn drie soorten landaanwinning: land-, water- of meeraanwinning. Landaanwinning is een proces dat tot taak heeft het nut en de natuurwaarden op de grond te herstellen.
Technische landaanwinning bestaat uit een goede vormgeving van het terrein, verbetering van de fysieke eigenschappen, herstel van een met verse grond verontreinigde laag door deze te bedekken en drainage.
Anderzijds bestaat biologische ontginning uit het verharden en omploegen van de grond, een goede bemesting en het inbrengen van planten die een dikke laag humus vormen.
Bebossing valt ook onder dit type activiteit. Waterwinning daarentegen bestaat uit het vergroten van de instroom van schoon water, het vasthouden en reguleren van de routes van rivieren.
Het herstel van de oorspronkelijke functie van de wateren brengt ook de introductie van vissoorten en zoöplankton met zich mee. Grondwaterwinning bestaat uit het reinigen van de doorlatende laag, het isoleren van verontreinigende stoffen met speciale barrières, het verminderen van de uitstoot van verontreinigende stoffen en het veranderen van de manier van gebruik.
Het terugwinnen van meren is een ander zeer belangrijk proces in termen van verbetering van de waterkwaliteit in geëutrofieerde meren.
Methoden waarbij dit proces betrokken is, zijn onder meer de eliminatie van cyanobacteriële kolonies, verwijdering van organisch materiaal dat zich in het reservoir heeft opgehoopt, luchttoevoer met een laag aan de onderkant, die de wateroxygenatie moet verhogen en de groei van fytoplankton moet verminderen.
Deze processen omvatten ook biomanipulatie en mangelen. Malen omvat het verwijderen van sedimenten op de bodem met speciale apparaten, en biomanipulatie omvat het introduceren van roofvissen in het water die vispopulaties eten die plankton eten, wat bloei voorkomt en de zuurstofcondities in het meer verbetert.
Landschap en milieu zijn onmisbare elementen van het menselijk leven. Planten zijn niet alleen een mooie decoratie, maar ook een ketting in het ecosysteem. Laten we eraan denken en zorg dragen voor het milieu, zodat het evenwicht in de natuur behouden blijft. Elke afwijking heeft ook snel invloed op ons leven en onze gezondheid.
Zonder specifieke veranderingen kan de toestand van onze planeet snel verslechteren, en daarmee de gezondheid en het leven van haar bewoners. Dankzij planten kunnen we schone lucht hebben, zonder welke het leven op aarde onmogelijk zou zijn.
Onthoud het, scheid afval, probeer ecologisch te zijn en leer anderen om het milieu niet te schaden. Dit alles kan de kwaliteit van leven voor ons en onze kinderen beïnvloeden, en het zal ongetwijfeld een verandering ten goede zijn.