Gelegen aan de noordelijke oever van het meer van Niegocin Giżycko behoort tot de meest populaire plaatsen op Mazurië. Het stroomt door de stad Het Łuczański-kanaal (ook wel genoemd Het Giżycko-kanaal), de meren verbinden Niegocin en Kisajno (Mamry).
De stad is een belangrijke haven op de route Grote Mazurische Meren en kan bogen op het winnen van de titel de zeilhoofdstad van Polen.
De beroemdste attracties van Giżycko zijn Boyen-fort uit de 19e eeuw en een neogotische watertoren met bovenaan een observatiedek.
Een korte geschiedenis van de stad
Tot de verovering van deze gebieden door christelijke troepen, werd het gebied van het hedendaagse Giżycko bewoond door de Baltische stam van Galindians. Volgens legendes ertussen de meren van Tajty en Kisajno nog steeds in XIII eeuw er was een houten bolwerk van de hertog van Galindia Ysegupa.
Het definitieve einde van de Galindians kwam in de tweede helft XIII eeuwtoen de ridders van de Duitse Orde methodisch meer voet aan de grond kregen in de gebieden die door de heidense Baltische stammen werden bewoond. Het Galindische landhuis is waarschijnlijk met de grond gelijk gemaakt tussen 1260 en 1271, tijdens de tweede Pruisische opstand.
De Teutoonse Ridders waardeerden de strategische ligging van dit gebied en bouwden hier hun uitkijktoren. In jaren 1337-1341, op de landengte tussen de meren Niegocin en Kisajno (Mamry), bouwden de monniken een houten versterkt huis (genaamd Letzen / Leczen), waar de religieuze openbare aanklager dagelijks werkte. Dit kasteel is in de loop der jaren verwoest 1365-1370 door Litouwers, en vervolgens verlaten.
Er is geen zekerheid over de oorspronkelijke locatie van het houten fort. Wat betreft 1390 er was al een bakstenen kasteel gebouwd in gotische stijl. Tijdens de Dertienjarige Oorlog werd het fort veroverd en vernietigd door Poolse troepen. Na de wederopbouw verloor het zijn defensieve waarden en in de loop der jaren 1604-1614 het werd herbouwd in de renaissancestijl. In de volgende eeuwen werd het verwoest door branden en uiteindelijk aangepast voor woondoeleinden. Helaas is er maar één vleugel van dit gebouw tot in onze tijd bewaard gebleven, en de rest is in afgebroken XIX eeuw.
Rond het Duitse kasteel ontwikkelde zich een nederzetting, die aanvankelijk werd bewoond door ambachtslieden die het kasteel bouwden, maar ook door boeren, imkers en vissers. De huidige stadsrechten van Giżycko en de officiële naam Lötzen ontvangen 25 mei 1612. Ondanks de gunstige ligging aan de handelsroute tussen Warschau, Grodno, Gdańsk en Królewiec Leczen tot XIX eeuw het bleef een kleine, rustige stad die leefde in de schaduw van de naburige stad Rastemborka (het huidige Kętrzyn).
Voor de ontwikkeling van de stad in XIX eeuw verschillende evenementen werden getroffen. IN 1846 er werd begonnen met de aanleg van de Koninklijke Route, die Królewiec zou verbinden met Ełk, en vervolgens met andere steden. Ook het kanaal tussen de meren Mamry en Niegocin werd uitgebreid, waardoor een waterroute ontstond met een lengte van ca. 150 km, die het mogelijk maakte om van Pisz naar Węgorzewo te reizen, en aan de rand van de stad een monumentaal artilleriefort genaamd Boyen zeg, dat tegenwoordig een van de grootste attracties van Mazurië is.
FOTO'S: Watertoren - Giżycko.
In de eerste helft Van de twintigste eeuw Lötzen was een stad die kon bogen op een ontwikkelde infrastructuur. Het had waterleidingen met een watertoren, een gascentrale, een elektriciteitscentrale en een spoorlijn met een treinstation. Na de oorlog werd het westelijke deel van Oost-Pruisen een deel van Polen en werd Lötzen omgedoopt tot uczany. Van 4 maart 1946 de stad draagt zijn huidige naam, die het kreeg ter ere van Gustaw Gizewiusz van de familie Giżycki, een Poolse activist en actief verbreider van de Poolse cultuur in Mazurië, die in 1810-1848.
Hoe Giżycko bezoeken?
Naar onze mening Giżycko het is het beste om het te behandelen als een vakantieoord. Afgezien van het fort Boyen, twee uitkijkpunten en verschillende historische gebouwen, biedt de stad niet veel attracties voor mensen die geïnteresseerd zijn in actieve sightseeing. In ongeveer een uur leren we de hele historische oude stad (zonder haast) kennen. Het belangrijkste bezienswaardigheidspunt is een wandeling langs de Warszawska-straat. Bij de belangrijkste monumenten zijn informatieborden geplaatst.
Het is de moeite waard om meer tijd in te plannen voor een bezoek aan de vesting Boyen (zelfs van 2 tot 3 uur) en een eventuele wandeling naar St. Bruno.
De situatie is anders vanuit het perspectief van toeristen die op zoek zijn naar actieve recreatie. Een zandstrand, een jachthaven, een meer, een touwpark, veel restaurants en eetgelegenheden - dit alles trekt elk jaar massa's toeristen.
Giżycko: attracties, monumenten, interessante plaatsen
Fort Boyen: het grootste monument van Mazurië
De grootste attractie van Giżycko is Boyen-fort uit de 19e eeuw. Dit indrukwekkende fort werd gebouwd op de landengte tussen de meren Kisajno en Niegocin (een beetje ten westen van de stad) en was een van de belangrijkste punten 180 km lange verdedigingslinie van de Grote Mazurische Meren.
Hoewel het complex na het einde van de Tweede Wereldoorlog langzaam in verval raakte, vindt de laatste jaren de revitalisering plaats. Boyen Fortress is nu open voor bezoekers. Tijdens het bezoek wachten tentoonstellingsfaciliteiten, historische boerderijgebouwen en defensiefaciliteiten op ons.
Meer details over een bezoek aan het fort vindt u in ons artikel: Fortress Boyen in Giżycko: hoe een bezoek plannen?
Rope Park Wiewióra: een manier van actieve recreatie
We zullen Boyen in de buurt van het fort vinden Wiewióra touwenparcoursdat vlak naast een meertje werd gebouwd. Het park adverteert zichzelf als de grootste attractie van dit type in Mazurië.
Er zijn verschillende routes met hindernissen van verschillende lengtes en moeilijkheidsgraden voor bezoekers. Een van de attracties die het vermelden waard is, is de mogelijkheid om een zipline te nemen (er zijn ongeveer 10 afdalingen, waarvan 4 direct over het meer).
Het touwpark is geopend in het zomerseizoen.
WO II begraafplaats
Bij een bezoek aan het Boyen-fort kunnen we ook kijken naar een kleine oorlogsbegraafplaats waar ze in de buurt werden begraven 2.000 Sovjet-soldaten gedood tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het centrale punt van de necropolis is een monument met een dankbetuiging voor de soldaten die zijn omgekomen tijdens de gevechten voor de bevrijding van de Mazurische regio.
Duitse burcht: een voorbeeld van geslaagde revitalisering
Een van de symbolen van de stad is het Duitse kasteel met wegen hotel St. Bruno. Het heeft echter niet veel gemeen met een middeleeuws gebouw. Het enige originele element van het kasteel is het klooster in het zuidwestelijke deel van het complexdie helft XVI eeuw renaissancekenmerken gekregen.
IN XIX eeuw Het reeds vervallen complex werd afgebroken en wat was omgebouwd tot woondoeleinden. Binnen is oa. officieren van het naburige Boyen Fortress. IN Van de twintigste eeuw een ambitieus project om het kasteel te reconstrueren werd ondernomen. De bouwers van het hotel probeerden het uiterlijk van het historische fort na te bootsen - en het moet worden toegegeven dat ze dat heel goed hebben gedaan. Tijdens een bezoek aan Giżycko kunnen we rond het kasteel lopen en het effect van hun werk zien.
De draaibrug: een uniek technisch monument
Giżycko is verdeeld in twee delen: meer dan twee kilometer lang het Łuczański-kanaal (ook bekend als het Giżycki-kanaal). De beroemdste van de bruggen waarmee je het water kunt oversteken is draaibrug vanaf het einde XIX eeuw. De structuur is gemaakt om de toegang van de stad tot het Boyen-fort te vergemakkelijken. Dit is de tweede versie van de oversteek - de eerste brug is ingebouwd 50. XIX eeuw en duurde maar een paar jaar. 4 september 1859 een overbeladen wagen botste er tegenaan, waardoor het gebouw instortte.
Alleen de brug, bedankt met behulp van het handmatige openingsmechanisme, is een echte traktatie voor alle fans van technologie. Hoewel het gebouw aan het einde van de oorlog door de terugtrekkende Duitse troepen werd opgeblazen en na het einde met een automatisch mechanisme werd herbouwd, werd in de jaren 90 de oorspronkelijke (handmatige) werking hersteld. De brug kan zelfs openen door één persoon, en het zal haar kosten ongeveer 5 minuten.
Veel toeristen die Giżycko bezoeken, willen het openings- / sluitingsmoment met eigen ogen zien. Meer informatie over openingstijden vind je hier. Houd er rekening mee dat de brug meer dan een uur open kan zijn voor het waterverkeer en gedurende deze tijd niet toegankelijk is voor auto- en voetgangersverkeer.
Watertoren: het beste uitkijkpunt en tentoonstelling van diversiteit
Het landschap van veel Mazurische steden is versierd met watertorens, d.w.z. watertanks, die zorgden voor een stabiele druk in het watertoevoersysteem. Soms vervallen deze gebouwen tot ruïne, en andere keren, na revitalisatie, zijn ze de trots van de bewoners. In Giżycko hebben we een tweede geval - lokale neogotische watertoren (Duits: Wasserturm) Met 1900 werd omgevormd tot een uitkijkpunt en een museum. Hiervoor werden extra verdiepingen en een koepel toegevoegd, waarin een observatiedek met een café werd voorbereid. Het terras biedt een panoramisch uitzicht op het meer van Niegocin en de omgeving. Na de reconstructie heeft het gebouw een hoogte 25 m.
Het uitzicht op het meer is het mooiste, vooral wanneer het water vol zeilboten en schepen is. De architectuur van Giżycko zelf wordt iets minder bewonderd. Het is echter de moeite waard om een kijkje te nemen naar het oosten en het stadsziekenhuis te vinden, dat is gevestigd in een historisch gebouw met 1910.
De lift brengt je naar het voorlaatste niveau van de toren. Op de terugweg kunnen we gebruik maken van de trappen (er zijn ca 130 graden) en bekijk de tentoonstelling bestaande uit verschillende tentoonstellingen die op elke verdieping zijn opgesteld. Onder de exposities zullen we onder andere zien een tentoonstelling van schilderijen, voorwerpen verzameld door de plaatselijke jachtclub, historische foto's of alledaagse voorwerpen van mensen die door de jaren heen in Giżycko hebben gewoond.
Het toegangsbewijs voor volwassenen kost PLN 12. Leerlingen en studenten kunnen een kaartje kopen voor PLN 6, en kinderen onder de 7 jaar mogen gratis naar binnen. (vanaf augustus 202)
FOTO'S: Watertoren - Giżycko.
Saint Bruno's Kruis van Querfurt
Een populair uitkijkpunt in Giżycko is NS. Brunoop de top waarvan er een kruis is gewijd aan de patroonheilige van de stad NS. Bruno van Kwerfurt. De heuvel ligt aan de westelijke oever van het meer van Niegocin en op iets meer dan een kilometer van de draaibrug. We zullen de plaats bereiken via een wandelpad. Vanaf de heuvel is er uitzicht over de stad en de omgeving.
En wie was St. Bruno? Een bisschop en een missionaris in het begin XI eeuw en op initiatief Bolesław I the Brave hij kwam naar de gebieden van de Galindianen om ze te kerstenen. Zijn missie eindigde in een mislukking, en de bisschop zelf stierf, volgens de traditie, in de buurt van het meer van Niegocin.
Stadsstrand
Letterlijk op een paar minuten lopen van het stadscentrum kunnen toeristen genieten van het zandstrand aan het meer van Niegocin, waar het stadsleven bloeit in het zomerseizoen. Naast het zwembad zelf zijn er ook zanderige volleybalvelden, evenals voetbal- en basketbalvelden op het terrein.
Aan het strand grenst een park met stands en diverse evenementen en activiteiten.
Pier en voetgangersbrug
Het is moeilijk om een betere plek te vinden voor een avondwandeling dan de Giżycko-pier en de hoge (en bijna 72 meter lang) een voetgangersbrug, waarvan het uiteinde dient als observatiepunt voor de jachthaven en een prachtig panoramisch uitzicht biedt op het meer van Niegocin.
Haven in Giżycko: toeristische cruises
Zelfs als we geen zeilers zijn en we over land naar Mazurië zijn gekomen, kunnen we tijdens een van de toeristische cruises nog steeds de Grote Mazurische Meren en de kanalen die ze met elkaar verbinden, zien. Een van de meest bekende reders is Mazurische scheepvaart. Ze bieden verschillende themaroutes en cruises aan naar specifieke havens.
Parkeer aan de Warszawska-straat
Het uitgestrekte stadspark aan de Warszawska-straat is een plek waar we kunnen uitrusten en wat schaduw vinden. Het park is aangelegd op de plaats van de voormalige Evangelische begraafplaats.
Een fragment van de necropolis is bewaard gebleven in het noordelijke deel van het park. IN 2014 een knekelhuis werd opgericht op het bewaarde deel van de begraafplaats, waarin de overblijfselen in de buurt werden geplaatst 4.000 inwoners van het Duitse Lötzen.
Regelski's Bakkerij en Kętrzyński's huis
Van de historische gebouwen is weinig bewaard gebleven Margrabowska-stratenwelke in 1866 veranderd in een brede weg (het huidige ul. Warszawska). Het enige overblijfsel uit oude tijden is een klein gebouw de historische bakkerij van Otto Regelski, die zich bevindt op nummer 17 (Warszawska 17).
Het is een gelijkvloers, bakstenen vakwerkgebouw met een hoge kelder. Het werd halverwege opgericht XIX eeuw, na de tragische brand van 1822, en het is een van de oudste gebouwen in de stad.
Wat misschien een beetje verrassend is, is het feit dat het huis op een platform staat en dat er trappen naar toe leiden. Vóór de reconstructie bevond de Margrabowska-straat zich op een kleine heuvel, verwijderd toen de weg werd gemarkeerd.
Direct naast de historische bakkerij zien we een gedenkplaat die aangeeft dat hier een historicus is geboren Wojciech Kętrzyńskier werd gezegd dat Mazurië keerde terug naar Polen en Mazurië naar Polen. De naburige stad Kętrzyn werd naar hem vernoemd.
Het huis van zijn geboorte heeft onze tijd niet overleefd (het werd verwoest tijdens de verbreding van de weg), maar het gebouw waarop de borden waren geïnstalleerd, staat op hetzelfde perceel.
Grunwald-plein en de evangelische kerk ontworpen door Karl Friedrich Schinkel
Het Grunwaldzki-plein was tot nu toe het middelpunt van de stad 1944. Het deed dienst als marktplein en werd omringd door de belangrijkste gebouwen en herenhuizen. Slechts een paar historische gebouwen zijn bewaard gebleven tot onze tijd, waaronder: een evangelische kerk, een pastorie, een dominee, een ouderlingengebouw en het voormalige keizerlijke hotel.
De evangelische kerk van XIX eeuwdie stond op de plaats van de verbrande tempel van 1633. Hij was verantwoordelijk voor het ontwerp van het gebouw Karl Friedrich Schinkel, een uitstekende Duitse architect die gespecialiseerd was in de stijl van het classicisme. We kunnen onder andere zijn werken bewonderen in Berlijn en Potsdam.
De hoeksteen voor de bouw van de nieuwe kerk is gelegd 11 mei 1826, en nu 16 september 1827 er was een plechtige wijding. Schinkel's project werd verlengd in 1881, toe te voegen aan zijn veronderstellingen, onder andere koor apsis.
De tempel wordt gekenmerkt door galerijen die typisch zijn voor evangelische kerken (galerijen ondersteund door zuilen) die het schip omringen.