NS. Peter (eigendom van Piazza San Pietro) in het Vaticaan is het ongetwijfeld een van de meest herkenbare plekken ter wereld. Tegelijkertijd is het ook een van de meest opvallende voorbeelden van de Romeinse barok en een van de beste bewijzen van het kunstenaarschap en de verbeeldingskracht van de beroemde Gian Lorenzo Bernini.
Dit artikel maakt deel uit van onze Vaticaanse gids die u hier kunt vinden: Het Vaticaan: bezienswaardigheden, monumenten en topattracties.
NS. Peter bestaat uit twee delen:
- elliptisch hoofdgebied dat qua vorm lijkt op een Romeins amfitheater en ongeveer 200 meter (in de buurt 240 meter samen met de zuilengalerij),
- een kleiner deel in de vorm van een trapezium, dat direct aan de gevel van de basiliek ligt.
Het plein biedt plaats aan zelfs enkele honderdduizenden gelovigen, maar lijkt op het eerste gezicht niet zo ruim. Als je naar de wandelende toeristen luistert, hoor je soms zelfs een lichte kreun van teleurstelling. Paradoxaal genoeg prijzen deze negatieve opmerkingen de vaardigheid van de barokke architect die dit effect heeft bereikt dankzij het perspectief en de juiste hoogte van de zuilengalerij rond het plein. Het loont de moeite om de grootte van het vierkant gemakkelijker te realiseren vergelijk het met het beroemde Colosseum dat "slechts" 188 meter lang is!
NS. Bijna elke dag wordt Peter druk bezocht door gelovigen en toeristen. Gelukkig is het voldoende om hier vroeg in de ochtend of dichter bij de avond naar toe te gaan om op een bijna leeg plein te staan.
NS. Peter voor de veranderingen van Gian Lorenzo Bernini
NS. Peter, uit de Middeleeuwen, was een ontmoetingsplaats voor pelgrims die naar de basiliek gingen die op het graf van de eerste paus was gebouwd. Je zou zelfs kunnen zeggen dat het vormeloze plein het laatste Romeinse forum was.
Het is echter de moeite waard om te onthouden dat het plein geen specifieke vorm had tot de grote reconstructie van Bernini. Het was gewoon een ontmoetingsplaats voor de gelovigen, omringd door de gevels van de gebouwen van de naburige wijk Borgio.
Een van de problemen was het gebrek aan beschutting tegen zon en regen, die werd beschermd door tijdelijke tenten en gangen die tijdens vakanties en verschillende vieringen werden opgericht.
Vaticaanse Obelisk - Egyptische obelisk in St. Peter
In het midden van st. Het Sint-Pietersplein rijst trots bijna hoog op 26 meter Egyptische obelisk. Bovenaan de oude zuil staat een kruis met een fragment van het relikwie van het Heilige Kruis in het midden, dat wordt herinnerd door een van de Latijnse sequenties die op de basis van het monument zijn uitgehouwen. De hoogte van de structuur samen met het kruis is dichtbij 40 meter.
De Vaticaanse Obelisk was een van de ongeveer twaalf Egyptische obelisken die de oude stad sierden, en waarschijnlijk de enige die sinds de val van het oude rijk nooit is omgegooid.
De geschiedenis van de obelisk is nauw verwant aan de geschiedenis van de Vaticaanse heuvel. In de eerste helft 1e eeuw keizer Caligula hij begon met het bouwen van een circus in dit gebied, dat bijna twee decennia later tijdens zijn bewind werd voltooid Nero. Caligula moest nog een enorme granieten obelisk naar Rome laten brengen, die eerder het forum in Alexandrië en de Egyptische tempel in de stad had versierd Heliopolis.
Bovenaan een hoge zuil bevindt zich een vergulde bol, die nu te zien is in het Paleis van Conservatoren in de Capitolijnse Musea. Volgens legendes bevond de as van Julius Caesar zelf zich in de bol.
IN 4e eeuw keizer Constantijn de Grote gaf opdracht tot de bouw van een basiliek, die werd gebouwd op de plaats van een oud circus. Bij het ontwerpen van een nieuwe tempel is er echter niet voor gekozen om de obelisk te slopen, die tot XVI eeuw het stond naast een van de belangrijkste christelijke tempels.
De beslissing om de zuil naar de huidige locatie te verplaatsen werd genomen door de paus Sixtus V in 1586. Het hoofd van de kerk vroeg de architect om hulp Domenico Fontanadie tegelijkertijd verantwoordelijk was voor de bouwwerkzaamheden aan de St. Pieter. De hele operatie vergde enorme financiële uitgaven en het werk van honderden mensen.
Op de top van de obelisk werd een kruis geplaatst en op de voet van het monument werden verschillende Latijnse sequenties gegraveerd. Onder de inscripties vinden we onder andere reeksen die luiden:
CHRISTVS VINCIT
KERST REGNAT
CHRISTVS IMPERAT
CHRISTUS AB OMNI MALO PLEBEM SVAM VERDEDIGEN
wat we kunnen vertalen als:
CHRISTUS WINT
CHRISTUS KONINGEN
CHRISTUS REGELS
LAAT CHRISTUS ZIJN VOLK BESCHERMEN TEGEN ALLE KWAAD
Twee van de vier overgebleven inscripties herinneren je eraan dat dit Sixtus V hij was verantwoordelijk voor de oprichting en zegen van het monument.
Colonnade en de nieuwe look van het plein ontworpen door Gian Lorenzo Bernini
Acteren sinds 1655 paus Alexander VII hij maakte er een erezaak van om het belangrijkste katholieke plein te herbouwen, dat sinds de bouw van de nieuwe St. Peter in de eerste helft XVII eeuw hij was niet stijlvol voor het nieuwe gebouw. Het doel van de reconstructie was ook om zoveel mogelijk gelovigen de paus tijdens de rituelen te laten zien.
De totstandkoming van een nieuw project is in opdracht van 1656 een van de grootste meesters van die tijd - Gian Lorenzo Bernini. Voordat hij met de bouw begon, maakte Bernini twee modellen van het nieuwe plein. De hoeksteen voor de wederopbouw is gelegd 28 augustus 1657, en slechts een paar dagen later kwam de architect terug met een derde, definitief ontwerp, dat Alexander VII zelf zonder overleg goedkeurde. De bouwwerkzaamheden duurden een decennium en het plein werd in gebruik genomen in 1667.
Het nieuwe plein is opgedeeld in twee delen: een trapeziumvormig fragment direct voor de voorgevel van de basiliek en een ellipsvormig hoofddeel. De vorm van het plein volgens kerkelijke bronnen symboliseert "de moeders handen van de kerk uitgestrekt naar de gelovigen (en niet alleen)". Er zijn ook theorieën dat de elliptische vorm zou verwijzen naar oude gebouwen (amfitheaters of circussen) die getuige waren van de vervolging van vroege christenen.
Het plein was omgeven door een vierrijige zuilengalerij bestaande uit: 284 kolommen Toscaans in de Dorische orde en een klein aantal pilasters. Er zijn drie doorgangen tussen de kolommen - twee smallere links en rechts, en een centrale doorgang die twee rijtuigen breed is. Er zijn beelden op de top van de colonnade 140 heiligen door Bernini's studenten, waaronder een sculptuur uit Polen Jacek Odrow beitels Lazzaro Morelli. De figuur van een Poolse heilige genaamd Hyacint we kunnen het zien aan de linker (zuid) colonnade ter hoogte van de fontein en het is relatief gemakkelijk te zien. Het enige wat je hoeft te doen is het fragment vinden waar de reling iets naar voren gaat. Het eerste beeld, voordat de balustrade wordt verlengd (aan de oostkant), toont een Poolse dominicaan die monstransen (een karakteristiek liturgisch vat) in zijn rechterhand houdt.
Naast de figuren van heiligen zien we ook een wapenschild op de zuilengalerij Alexander VIIdie op zes plaatsen werd geplaatst.
Fonteinen in St. Peter
Er zijn twee fonteinen aan de noord- en zuidkant van de obelisk. De eerste, gelegen aan de noordkant, is van de architect Carlo Maderno en werd opgericht in de jaren 1612-1614dat wil zeggen, voordat Bernini het plein opnieuw ontwierp, maar na de bouw van de Egyptische obelisk aan het einde XVI eeuw.
IN 1667 paus Clemens X gaf Bernini de opdracht om een tweede fontein te ontwerpen om het zuidelijke deel van het plein te versieren. Bernini behield de gelijkenis van het werk van Maderno en er werd een nieuwe fontein in gebruik genomen 1677.
De weg van verzoening - Via della Conciliazione
Van het kasteel van St. Engelenplein naar St. Het Sint-Pietersplein is breed en ca 500 meter Via della Conciliazione (Poolse weg van verzoening). Staande aan het oostelijke uiteinde, zullen we de gevel van St. Peter en de wereldberoemde koepel.
Niet iedere toerist is zich er echter van bewust dat deze straat pas in de eerste helft van de vorige eeuw is aangelegd. Vroeger stonden de dichte bebouwing van de Romeinse wijk Borgio (rione) op de plaats van een brede verkeersader. Het zicht op de façade van de basiliek was alleen mogelijk na het verlaten van het doolhof van straten, dat leek op de situaties van NS. markering in Venetië.
Reconstructie van het gebied was een gevolg van de ondertekening Verdragen van Lateranen in 1929die de grenzen van het Vaticaan definieerde. Een Italiaanse architect was verantwoordelijk voor het ontwerp van de nieuwe route Marcello Piacentini, en de werken duurden van het midden van de jaren dertig tot 1950.
Een bezoek aan St. Peter
We kunnen het plein op elk moment van de dag of nacht gratis betreden. De buurt is 's nachts veilig, maar is misschien niet erg prettig met grote groepen daklozen die daar rondhangen, waarvan sommige erg luidruchtig en bluf kunnen zijn. Vrijwel altijd staat echter het leger of de politie bij de ingang van het plein.
Het plein is omgeven door slagbomen en we hebben er toegang toe via een van de speciaal daarvoor bestemde ingangen. De hoofdingang bevindt zich aan het einde van de Via della Conciliazione (in de straat Largo degli Alicorni). De tweede ingang bevindt zich in het westelijke deel van de straat Via Paolo VI (tussen kolommen).
Midden op de dag is het plein bijna altijd vol mensen, maar vaak is het voorbij 18:00-19:00 het begint los te komen. WAT BETREFT 21:00 het plein kan bijna helemaal leeg zijn.
Evenzo in de ochtend - aankomst om 6:30-7:00 buiten ons zullen er een stuk of tien mensen op het plein zijn. Dit zijn de beste tijden als we goede foto's willen maken of rustig de façade van de basiliek, fonteinen en sculpturen bovenaan de zuilengalerij willen bewonderen.