NS. Ambrosius in Milaan

NS. Ambrosius (Italiaans: Basilica di Sant'Ambrogio) is een van de oudste en belangrijkste kerken in Milaan.

Zijn wortels hebben in 4e eeuw het gebouw verbergt vele schatten en is een van de weinige volledig bewaard gebleven voorbeelden van de stijl die bekend staat als Lombard Romanism.

De basiliek grenst aan het voormalige kloostercomplex, waar het nu is gevestigd Katholieke Universiteit van het Heilig Hart (eigendom van Università Cattolica del Sacro Cuore). Kijk indien mogelijk eens naar de universiteitskloosters die hij ontwierp Donato Bramante in 1497.

Sint Ambrosius in Milaan

De geschiedenis van de basiliek gaat terug de tweede helft van de 4e eeuw en is onlosmakelijk verbonden met het personage NS. Ambrosius, de zoon van een Romeinse aristocraat geboren in Trier, die de geschiedenis in ging als een van de vier doktoren van de katholieke kerk.

Ambrose kwam naar wat toen Milaan was, de oude stad Milaan, in 370 jaar de functie van gouverneur op zich nemen de provincies Emilia en Liguria (Latijnse consularis Aemiliae et Liguriae). In die tijd was Milaan de hoofdstad van het West-Romeinse rijk en een van de belangrijkste punten op de kaart van de antieke wereld. Bij het ontdekken van de hoofdstad Lombardije komen we enkele sporen uit die periode tegen.

Op het moment van aankomst van Ambrosius was hij de bisschop van Milaan Auxentius, een vertegenwoordiger van de arianistische beweging die het dogma van de Heilige Drie-eenheid verwierp. Na zijn dood, in 374 jaar de strijd om de erfenis tussen katholieken en Arianen begon. Tijdens de rally in de kathedraal waren er manoeuvres die Ambrosius als gouverneur wilde kalmeren. Toen hij aankwam, schreeuwde een kinderstem uit de menigte Ambrosius bisschop! (Ambrosium episcopum!). Het publiek pikte dit snel op, herkende de kreet van het kind als Gods stem, en begon hem luid te roepen om de vacature in te nemen. Ambrose zou aanvankelijk sceptisch zijn, maar stemde uiteindelijk toe.

Een van zijn beslissingen was om vier basilieken op te richten op de plaats van Mediolanum. Een van hen, genaamd de Martelarenbasiliek (Latijn: Basilica Martyrum), werd opgericht op de plaats van de voormalige begraafplaats, die buiten de stadsmuren lag (achter de inmiddels ter ziele gegane Porta Vercellina-poort). De locatiekeuze was niet toevallig - lokale martelaren, waaronder St. Victor (San Vittore). Het imposante bouwwerk (het had groter kunnen zijn dan het destijds in Rome opgetrokken bouwwerk) was een eerbetoon aan alle slachtoffers van de vervolging van christenen.

De kerk werd opgericht in 379-386. Relieken van gemartelde broers worden bij het altaar gelegd, Gerwazy en protasedie onze tijd hebben overleefd.

Ambrosius diende als bisschop tot de dood van St. 397 jaar. Zijn stoffelijk overschot werd begraven binnen de muren van de Martelarenbasiliek die hij had opgericht. De heilige werd bekend als een taaie verdediger van het katholicisme, een ambitieuze bouwer (er werden in zijn tijd vier basilieken gebouwd, waar de relieken van heiligen naartoe werden gebracht) en een humanist.

Van de vroegchristelijke basiliek tot het voorbeeld van het Lombardische Romanisme

Het oorspronkelijke vroegchristelijke gebouw heeft de tand des tijds niet doorstaan en werd in de praktijk herbouwd rond de eeuwwisseling XI / XII eeuw. Er is geen zekerheid over de startdatum van de reconstructie (het was waarschijnlijk de jaren 1880). De basiliek werd aan het einde van de eeuw voltooid, maar sommige werkzaamheden, waaronder de bouw van een tweede toren, gingen door tot XII eeuw.

Wat echter de moeite waard is om te benadrukken: de makers van de tempel probeerden het oude plan te behouden. Het gebouw heeft geen transept en bestaat uit drie beuken eindigend met apsissen, gescheiden door 13 kolommen. Voor de basiliek bevindt zich een rechthoekig atrium (binnenplaats), aan alle kanten omgeven door kloostergangen. Het atrium en de basiliek zelf zijn bijna identiek in grootte (behalve de apsissen).

Er zijn twee klokkentorens boven de tempel. De onderste, rechts, is ingebouwd negende eeuw en heet de toren van de monniken. Hoger, gedefinieerd de toren van kanunniken, is gedateerd in XII eeuwmaar was niet voltooid totdat 1889. Beide zijn van een afstand zichtbaar en vormen een onmisbaar onderdeel van het omringende landschap.

De voorgevel van de tempel heeft de vorm van een loggia met arcades van verschillende hoogtes, waarvan de middelste de hoogste is.

De basiliek wordt soms een modelvoorbeeld genoemd van de stijl die bekend staat als Lombard Romanism. Geen enkel ander gebouw uit deze periode is intact gebleven tot in onze tijd, daarom is het moeilijk te vergelijken met een andere kerk in Milaan of, meer in het algemeen, Lombardije.

Het gebouw is opgetrokken met gebruik van lokale materialen: kleurrijke bakstenen en stenen.

Een eenzame Romeinse zuil: het enige spoor van de strijd van St. Ambrosius met de duivel

Voordat je de basiliek binnengaat, is het de moeite waard om aandacht te schenken aan de eenzame oude zuil die in de St. Ambrosius (Italiaans: Piazza Sant'Ambrogio, we vinden het bij de ingang).

Populair Duivelskolom volgens de traditie zou ze getuige zijn van de strijd tussen St. Ambrosius en Satan. De schermutseling was zeer hevig en de duivel die wilde winnen deed een poging om de tegenstander met zijn hoorns te doorboren. De laatste vluchtte echter op het laatste moment voor de klap en de duivelshoorns sneden diep in de Romeinse colonne.

De verbijsterde duivel kwam vast te zitten en kon zich lange tijd niet bevrijden. Toen het hem uiteindelijk lukte, vluchtte hij in paniek. Het aandenken aan deze gebeurtenis zijn twee gaten, vermeende sporen van duivelshoorns.

FOTO'S: 1. Duivelskolom; 2. Luifel.

Een bezoek aan de basiliek van St. Ambrosius

Toegang tot de basiliek het is gratis. Er wordt ook een kleine vergoeding in rekening gebracht voor het bezoeken van de kluis de kapel van San Vittore in Ciel d'Oro, waarvan de ingang aan het rechter gangpad is.

Monumenten in de basiliek van St. Ambrosius. Waarnaar te zoeken?

NS. Ambrose kan niet alleen bogen op architecturale waarden, maar ook op verschillende waardevolle monumenten, waarvan sommige dateren uit de vroegchristelijke periode.

Hieronder presenteren we geselecteerde monumenten en objecten die een bezoek waard zijn. Verderop in het artikel beschreven we de schatkamer en de kapel van San Vittore.

Galerijen in de kloosters

Voordat we de tempel binnengaan, gaan we door een rechthoekige binnenplaats die aan alle kanten wordt omringd door kloosters. Archeologische vondsten, fragmenten van grafstenen en zuilen uit de Romeinse tijd worden tentoongesteld op de muren rond het atrium van de galerij.

Gouden altaar en ciborium

Het ornament van de tempel is gemaakt in 835 het altaar, dat uit twee delen bestaat, wordt beschouwd als een uniek kunstwerk uit de Karolingische periode. De vergulde voorkant toont scènes uit het leven van Jezus Christus, terwijl de zilveren achterkant het verhaal van St. Ambrosius. Helaas is het altaar zo ver weg dat het moeilijk is om de details ervan te bewonderen.

Boven het altaar is er een structuur genaamd pyxis (een andere, bekendere naam is overkapping), gedateerd op z IX eeuw of 10e eeuw. Het was gemaakt van vier oude zuilen en het bovenste deel was versierd met bas-reliëfs die de figuren van Jezus Christus en de apostelen Petrus en Paulus afbeelden.

Preekstoel en Stilicone sarcofaag

12de eeuw de preekstoel werd direct boven de preekstoel gebouwd die in de jaren is gemaakt 385-390 een sarcofaag versierd met bas-reliëfs met scènes uit het Oude en Nieuwe Testament.

Een vroegchristelijk graf heet met een Stilicone sarcofaag (Pol. Stylicho). Stilicho was een Romeinse bevelhebber die afstamde van de stam van de Vandalen, maar dit weerhield hem er niet van de hoogste rang te bereiken tijdens het bewind van de keizer Theodosius.

Het monument is volledig gemaakt van Carrara-marmer (het favoriete materiaal van Michelangelo) en is een uniek voorbeeld van vroegchristelijke religieuze architectuur. Het graf behoorde waarschijnlijk toe aan een aristocraat of een hooggeplaatst persoon.

De sarcofaag staat waarschijnlijk op dezelfde plaats als in de oorspronkelijke basiliek.

Het is ook de moeite waard om aandacht te besteden aan de desktop zelf, die een eigenaardige samensmelting is van verschillende elementen, inclusief hoofdletters die verschillende vormen aannemen. Op de noordelijke muur zullen we een bas-reliëf zien met (waarschijnlijk) een scène Laatste Avondmaal.

NS. Ambrosius

Onder de pastorie bevindt zich een crypte waarin de relieken (overblijfselen) van St. Ambrosius in het gezelschap van twee gemartelde broers: Gervase en Protasius.

De overblijfselen van de patroonheilige van de tempel zijn gekleed in volledige bisschoppelijke kleding en Voor sommige bezoekers kan hun mening nogal een schok zijn.

Mozaïek in de apsis

Het mozaïek in de apsis toont Christus Pantocrator in het gezelschap van de heiligen Gervase en Protasius. Originele scène uit XI eeuw werd verwoest tijdens het bombardement op het dorp 1943 (de koepel stortte toen in), maar na de oorlog was het mogelijk om het opnieuw te maken met behulp van de geborgen elementen.

Kapel op de voet van de Romeinse sarcofaag

Bij de ingang van de crypte zien we een kapel waarvan het altaar werd gebouwd met behulp van een sarcofaag uit VI eeuw.

De slang van Mozes

Een van de ongewone monumenten van de basiliek is een bronzen beeld van een slang die op een vroeg-Romeinse zuil van graniet staat.

Eeuwenlang werd aangenomen dat dit het werk van Mozes is, dat in het Oude Testament wordt genoemd. Volgens de traditie overleefde de slang van Mozes de zuiveringen die werden beheerd door koning Hizkia en kwam gelukkig aan het hof van het Byzantijnse rijk, van waaruit St. 1007 bij besluit van de keizer Basilicum II hij kwam naar Milaan. Vandaag weten we dat het beeld werd gemaakt in 10e eeuw op het grondgebied van Byzantium.

San Vittore in de Ciel d'Oro-kapel met vroegchristelijke mozaïeken

Een van de grootste schatten van de tempel is vroegchristelijke kapel van San Vittore in Ciel d'Oro (St. Victor in de gouden hemel)die ten tijde van de bouw een onafhankelijke structuur was en alleen tijdens het proces met de basiliek was verbonden 11de eeuw herontwikkeling.

De exacte geschiedenis van dit gebouw is onzeker. Volgens de traditie bestond het al in 4e eeuw en werd door Ambrosius gekozen om de begraafplaats van zijn broer te zijn NS. Satire (San Satiro). De keuze was niet toevallig - de relieken van St. Victor (Milanese martelaar).

Het huidige uiterlijk van het interieur van de kapel is het resultaat van de oorspronkelijke reconstructie 5e eeuw, waarbij het interieur van de kamer was versierd met mozaïeken. Het meest indrukwekkend is de koepel, die volledig is bedekt met gouden vlokken, waardoor het gouden luchteffect ontstaat. In het midden staat de figuur van St. Victor (San Vittore). Op de muren zijn de afbeeldingen van zes plaatselijke heiligen aangebracht. Een van hen is St. Ambrosius, en dat is het de oudste nog bestaande afbeelding van een bisschop van Milaan. Gezien het feit dat de heilige stierf vlak voordat het mozaïek werd gemaakt, het kan zijn ware uiterlijk weerspiegelen.

Basiliekschat: decoraties van de originele tempel en andere exposities

Na een bezoek aan de kapel gaan we naar de schatkamer, die twee lange kamers beslaat. De tentoonstelling is op te delen in twee logische delen: memorabilia van de vroegchristelijke basiliek en ceremoniële en heilige voorwerpen die verband houden met het dagelijks leven van de kerk. De collectie is klein, maar interessant. We bezoeken het geheel in ongeveer 15-20 minuten. Op sommige sites worden beschrijvingen in het Engels weergegeven.